|
Yayın Tarihi: 4.2.2010
|
|
FoçaFoça
Merhaba, Yıllardır focafoca.com'da yazıyorum. Niye burda yazıyorum ve niçin burda yazmaktan zevk alıyorum? Çünkü köklü ve varsıl kültürümüzü/kültürleri yoğunlukla sergileyen; tek bir gözle değil, birçok göz ile dünyaya bakan; çarpıtan değil, doğrultan; sadece elite değil, halka da seslenen; düzeyli, olgun, somut, nesnel ve doğrudan yana olan; kişileri değil, sevgiyi kutsayan bir anlayışın olması; bu nedenle saygının, değerbilirliğin temel alındığı bir yaklaşım ile kişilerin, olayların, haberlerin, yorumların ve duyuruların verilmesi beni focafoca'da yazmaya yöneltti ve sonsuzluğa dek yazacağıma da inanıyorum. Ahmet Altan'ın Tehlikeli Masallar romanında tema korkudur. Romandaki can alıcı bölüm ise roman kahramanının sırf merak olsun diye en pespaye bir mekana girişinin anlatıldığı bölümdür. Kahramanımız çok tanınmış bir gazetecidir. Mekandaki kişiler ise yitirecekleri hiçbir şeyi olmayan katil, hırsız, yankesici, dolandırıcı, orospu, pezevenk... eskileri; çarpık çurpuk kişilerdir. Lümpen proleteryanın en dibindedirler. Hatta tabiri caizse sabunluk veya parya denebilecek cinstedirler. Polisten, yasalardan, toplumdan, kişilerden çekinmeleri, korkmaları için hiçbir neden yoktur. Sıfır noktasında dahi değillerdir. Kahramanımız kendisinin üstün ve farklı olmasının onları aşağılayacağını düşünerek; bu nedenle alay, sövgü ile karşılaşma; hatta dayak yeme korkusuyla, tedirgin bir biçimde içeri girer. İçeri pislik ve duman içindedir. İğrenç bir koku çarpar yüzüne, gözleri yanar. Doğru dürüst bir masa bile yoktur içeride, duvarlara dayalı tahtalar üzerinde yiyip içmektedirler. İçeri girdiğinde bütün yüzler kendisine çevrilir. Sanki zaman donakalır şaşkınlıktan ama arkası gelmez, beklenen olmaz. Bizimkiler hiçbir şey olmamış gibi berbat kahkahaları ile yemeye içmeye devam ederler. Gazeteci dehşet içinde atar kendini dışarı. Sükutu hayale uğramıştır. Kendisine sataşmamışlar, dalaşmamışlar, bulaşmamışlardır. Korkmuşlardır kendisinden, evet korkmuşlardır. Kendisini ve romanlarında anlattıklarının çoğunu sevmesem de üslubunu/anlatımını sevdiğim Ahmet Altan'ın doğru saptamasıyla en alttakilerde bile kökleşmiş, korkunun egemen olduğu bir dünyadır yaşanılan. Birbiri ile ilgisi olmayan kişiler ve kaybedeceği hiçbir şeyi olmayan insanlar bile korkmaktadırlar. Ama biz ne ip üstünde cambaz; ne de korsan gemisinin trapezinin üstünde arkasına kılıç dayalı tutsağız. Güzel Foça’mızın, güzel Türkiye’mizin ve dünyamızın güzelliklerini - çirkinlikleri unutmadan/unutturmadan - yazmaya devam edeceğiz. Tuncay ARSLAN |
| 1939
|
|
|