|
Yayın Tarihi: 12.2.2010
|
|
GÜN ÇÜRÜKLERİNE GÖMÜLDÜ UMUTLARIM
Efkarı dolanıyor sigara dumanımın parmak uçlarıma Sözcüklerim dökülüyor geceye, kırıla kırıla. Her kelimeye renkli kurdeleler kesiyorum Bir bağlayıp bir çözüyorum. Dilimde söyleyemediğim sözlerim Atın beni bu şehrin nüfusundan Bu gece en uzun sürgündeyim. Uykusuzluğun belasını çeken bedenim Karabasanlardan öç alıyor şimdi Sensiz gecelerimin şahidi ezanlar İsimsiz gece nöbetlerim. Küstah sızılarım Gün çürüklerine gömüldü umutlarım. Havada sen kokan bir yalnızlık Sen ki şiirsin dizelerimin her noktasında Şiirimin virgülü gözlerin Nefesin şiirimdeki ahenk. Sözcüklerim bekler yüzünü görmeyi Dudaklarım dudaklarından dökülen çağlayanı bekler Dilimin kenarında. Şimdi hangi yöne dönsem içimde bir çöl açıyor Tenimde teninin aya düşen iniltisi Dudaklarından düşen hangi yıldıza uzatsam ellerimi Avuçlarım yanıyor.. Zeynep Ayşe EDİRNE |
| 2660
|
|
|