|
Yayın Tarihi: 11.5.2008
|
|
GİTTİN..
Sensizliğinde çekilmeyen bir gündeyim, annelerin günündeyim.. Anneyim ama annesizim. İsteksiz ve zamansız gidişinin üstünden 7 ay geçti. Gittin; ayların adı da kalmadı.. sana yalvarışlarımı duymadın. Çığlık çığlığa bakarken gözlerin, gitmene engel olamadım. Gittin; erik tadında buruk bir yaşamdayım. Bir hıçkırıksın boğazımda düğüm düğüm.. gözlerimde donmuş gözyaşı. Oysa ne acılar paylaştık seninle ve ne çok sevinçler yaşadık beraber. Gittin; sık sık kokunu duyumsuyorum gönlümde yaşattığım aşkla.. senin kollarında senden habersiz büyüdüm, bambaşka bir ben çıktı ortaya.. masallarla büyüttün, oysa anlattığın masalların yaşamda karşılığı yokmuş. Sol yanım acıyordu sana gitme derken. Gittin; kolum kangren oldu, ama kaybetse de insan bir uzvunu yaşıyormuş yine de.. korkularımda sığındığım kucağın, gölgen yok artık yanımda.. söylediğin ninnilerdeki danaların girdiği bostanda ayakta kalabilmek için, tek başına kanat çırpmasını öğreniyorum şimdi. Yaşamak mümkünken yaşayamamış olduğumuz bu günde; seninle yaşayamadığımız tüm güzel günler adına... '' Yeryüzünde yaşayan hiçbir şey kendi başına sadece kendisi için yaşamaz.. bunun eşsiz ve olağanüstü tek örneğidir ANNE.. koşulsuz ve karşılıksızın yegane, biricik adıdır o''... Zeynep Ayşe EDİRNE |
| 2030
|
|
|