Amerikalı çiftçiler sevinç içinde. Bu sevinci geri kalmış, geri bıraktırılmış ülkelere borçlu. Somali bundan otuz yıl önce canlı hayvan ihraç ederken bugün canlı hayvanı da canlı hayvanı ithal edecek parası da olmayıp uluslar arası yardım kuruluşlarının bağışlarına muhtaç hale getirilmiş.
Haydi Somali bir sömürge ülkesi idi, ya Türkiye’de bir sömürge ülkesi mi?
Bilinmeli artık, sömürgeleştirme biçim değiştiriyor, silahla hakimiyetin yerini o ülke insanlarının boğazını, gıdasını, kesesini yerli politikacılar, yerli gibi gözüken aslında uluslararasılaşmış, küreselleşmiş şirketler eli ile ele geçirmenin örnekleri yaşanıyor.
Amerikalı çiftçiler sevinç içinde. Niçin olmasınlar ki?
Amerika Birleşik Devletleri’nin 2011 yılı canlı hayvan ithal istatistiklerine göre en çok canlı hayvan ithal eden ülke olduk. ABD’nin tüm canlı hayvan ithalatı toplamı 509, 7 milyon dolar iken bu rakamın 210 milyon dolarlık kısmını Türkiye ithal ederek ABD’den en çok canlı hayvan ithal eden ülke haline gelmiş. Amerikalı çiftçiler sevinç içinde. Ne garip değimli yerli üreticilerimizin iflasları, gözyaşları başka ülkelerin aynı meslektaşlarının sevinçleri!
Hangileri mi?
Macaristan’ın çiftçilerinin de en çok canlı hayvan sattığı ülke olduk? Bunlar resmi sayılar,
Suriye krizi başlamadan kaçak ithalat ile önce Suriye’nin başka ülkelerden ithal ettiği canlı hayvanların sınır illerimize kaçak geçişi ile Suriyeli hayvan kaçakçılarını Türkiye sevindirdi. Gelen kaçak hayvanlara menşei şahadetnamesi, küpesi uydurularak sıfır faizli bir de krediler alındı!
Amerikalı, Avrupalı çiftçileri sevinç içinde!
Amerikalı Avrupalı çiftçiler birliği örgütleri aslında ülkemizin canlı hayvan ithalatını onaylayanlara, ithal politikasını sürdürenlere altın madalya vermeliler. Bu politikanın ‘’doğrulunu ‘’ kamuoyunda savunan GTH Bakanlığı baş bürokratına, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Başkan yardımcısı Sayın Faik Yavuz’a gümüş madalya, iktidarın et ve canlı hayvan ithalatını savunanlara bronz madalya vermelidir.
Gıda ithal etmekle değil üretmekle ucuzlatılır.
Türkiye’nin canlı hayvan, et ithal ettiği ülke çiftçilerinin kullandıkları yem, yerli üreticilerimizin elde ettikleri yem fiyatlarından yarı yarıya ucuz! Bu artık idrak edilmelidir.
Yerli hayvan üreticilerimizin de önüne aynı yem fiyatları ile yem konulup öyle rekabet ettirilmeye kalkışılmalıdır! Bunu yapmıyor, yapamıyorsanız, o zaman ithal kapılarını kapatmak zorundasınız. Buna rağmen ithal kapılarını kapatmıyor iseniz; Devam eden bu ithalattan kimin çıkarı var? Diye sormak zorundayız?
Canlı hayvan, et ithalatı sürdürülürken sıfır faizli hayvancılık kredi, hayvan başına destekler, çiğ süt litre başına destekler büyük çelişki değil mi? Bu desteklerin tümünü devam eden ithalat boşa çıkarmış oluyor!
Ülke kaynaklarına yazık değil mi?
Amerikalı ve Avrupalı çiftçiler, hak edenlerimize madalyalarını tez elden vermeliler!
