RÜYA
akşam güneşi altın ufuklarla bir mum hüznüyle kısılır
göllerde, gözyaşına benzeyen akisleri
bak akşam olmuş
gece sessizliği ile başlar
sonsuz
kimsesiz
boş sokaklar
birer çizgi halinde sessizce hayal ülkesine doğru uzanır
kalp
bu rüzgar dallarında bitkin
af ve emel sessizliği ile ufkun kucağında ölür
|