Angül ABAY
Baba Ali’nin Çocukluðu
Baba Ali’nin bizi oltaya götürdüðü bir gündü. Kirazlar, erikler yeni çýkmýþtý. Limandan palamarlarý titizlikle çözüp, pancarý çalýþtýrdýk. Kulaklarýmýza musiki gibi gelen motor gürültüsüyle ilerledik. Zaten deniz üzerindeyken her þey size deðiþik ve güzel gelir ve de duyulur. Limandan çýktýk, Ýncir Adasý’nýn güneybatýsýna demirledik. Fakat hiçbir þey tutamadýk.
Nazmuþ, Baba Ali’nin ona hazýrladýðý yerde yemleri oltaya takýp denize sallýyor, arada kocasýna yüksek, neþeli, bazen emreder tonlarda, sonra da yumuþak bir “Ali”ye geçerekten nükteli konuþmalarýný arzý endam ediyordu. Sandalda tanýdýðým bir karýkoca ve misafirleri bir bayan vardý.
Baþka bir yere Ýngiliz Burnu’nun Foça’ya bakan yüzüne demirledik. Burasý bir gemi batýðý üzeriydi. Balýk tutmaya baþladýk. Kiraz, erik atýþtýrýyor, her balýk tutana sevinerekten güzelliklerin tadýný çýkarýyorduk. Baba Ali, balýk tutamadýðý ve ben de onu gaza getirdiðimden sardalye kafalarýný oltaya takarak hýrsýndan kendini kaybetti ve bir ara oltayý havaya ataraktan martý avýna giriþti. Sandalda oradan oraya sýçrýyor, naralar atýyor, balýklarý kaçýrýyordu. Onu zorla ve de zarafetle durdurabildik. Ýstediði olmayan çocuk edasýyla köþesine oturttuk.
Nazmuþcuðum, müzikli konuþmalarýyla bizi müþerref etmeye devam ediyordu.
Limana döndük.
…….
…….
Baba Ali bana daha sonra anlattý; sandaldaki misafir haným, misafiri olduðu çiftin beyini o gezide ayarlamýþ, sýrra kadem basmýþlar, aile daðýlmýþ. Bayan bir dansöz emeklisiymiþ. Çocuklarýndan birini kýzým daha sonralarý Antalya’da görmüþ.
Nazmuþ da Baba Ali’yi býrakýp Ayvalýk’a kýzýnýn yanýna kaçmýþtý, gözleri iyi görmediði için denize düþtü diye çok korkmuþ ve aramýþtý.
Onlarý ve beni bir vakte kadar Foça’nýn güzel bir koyunda yine oltada görmek mümkün!
Angül ABAY
"Angül ABAY" bütün yazýlarý için týklayýn...
Baba Ali’nin bizi oltaya götürdüðü bir gündü. Kirazlar, erikler yeni çýkmýþtý. Limandan palamarlarý titizlikle çözüp, pancarý çalýþtýrdýk. Kulaklarýmýza musiki gibi gelen motor gürültüsüyle ilerledik. Zaten deniz üzerindeyken her þey size deðiþik ve güzel gelir ve de duyulur. Limandan çýktýk, Ýncir Adasý’nýn güneybatýsýna demirledik. Fakat hiçbir þey tutamadýk.
Nazmuþ, Baba Ali’nin ona hazýrladýðý yerde yemleri oltaya takýp denize sallýyor, arada kocasýna yüksek, neþeli, bazen emreder tonlarda, sonra da yumuþak bir “Ali”ye geçerekten nükteli konuþmalarýný arzý endam ediyordu. Sandalda tanýdýðým bir karýkoca ve misafirleri bir bayan vardý.
Baþka bir yere Ýngiliz Burnu’nun Foça’ya bakan yüzüne demirledik. Burasý bir gemi batýðý üzeriydi. Balýk tutmaya baþladýk. Kiraz, erik atýþtýrýyor, her balýk tutana sevinerekten güzelliklerin tadýný çýkarýyorduk. Baba Ali, balýk tutamadýðý ve ben de onu gaza getirdiðimden sardalye kafalarýný oltaya takarak hýrsýndan kendini kaybetti ve bir ara oltayý havaya ataraktan martý avýna giriþti. Sandalda oradan oraya sýçrýyor, naralar atýyor, balýklarý kaçýrýyordu. Onu zorla ve de zarafetle durdurabildik. Ýstediði olmayan çocuk edasýyla köþesine oturttuk.
Nazmuþcuðum, müzikli konuþmalarýyla bizi müþerref etmeye devam ediyordu.
Limana döndük.
…….
…….
Baba Ali bana daha sonra anlattý; sandaldaki misafir haným, misafiri olduðu çiftin beyini o gezide ayarlamýþ, sýrra kadem basmýþlar, aile daðýlmýþ. Bayan bir dansöz emeklisiymiþ. Çocuklarýndan birini kýzým daha sonralarý Antalya’da görmüþ.
Nazmuþ da Baba Ali’yi býrakýp Ayvalýk’a kýzýnýn yanýna kaçmýþtý, gözleri iyi görmediði için denize düþtü diye çok korkmuþ ve aramýþtý.
Onlarý ve beni bir vakte kadar Foça’nýn güzel bir koyunda yine oltada görmek mümkün!
Angül ABAY
"Angül ABAY" bütün yazýlarý için týklayýn...