Angül ABAY
Itýrlarýn Altýnda
Cumba dedesi ile ve hatýralarýyla geçen 6 – 7 yýlýn sonunda, tam on beþ kadar kedi oldu sokaðýmýzda. Hepsi de Suzi’nin sülalesi! Daha iki tanesi de doðuramadý zannedersem. 20 falan olacaklar…
Geçen sene bu zamanlarda o kadardýlar. O kadardýlar da Kürdan (Kürdiþ) Maho I’i köpek kaptý, Bronkit bronþitten mevta oldu, Maho II’yi Manisalýlar sitesine verdim, ikisi ishalden gitti, derken kalanlar durmadan ürüyorlar, kedi nüfus planlamasýna (!) maddi gücüm yok, sokaðý, bahçeyi ve beni istila ettiler!
Cumba dedesi asil, bir o kadar gidik, pasaklý bir kemik torbasý idi; gölgelerde yatar, torununu koruyaraktan geçinip giderdi. Beslenme sonucu semirip, elini, ayaðýný, üstünü, baþýný temizleyerekten tekrar kedi kýlýðýna girdiydi. Ev Pansiyonu’mu açtýðým yýllardý, hemen hemen balkonda yatýyordum gelen gideni kaçýrmýyor, kedilerle izliyordum.
Çok eðlenceli oluyor. Bir gün Suzi’ye oynamasý için top verdim, eski bir tenis topu. Haydaaa Dediþko da topun peþinde, bir koþturuþ, e vallahi sonra da bir mahcubiyet, bir utanma, duvara yüzünü dönüp pozlar falan. Kedi duvara dönük öyle kalakaldý. Breh ne utanýþ, evrimleþmiþler bunlar zaten, gerçekten.
Sonra bir gün, evin lodos kapýsýnda bir de köpek eniði belirmez mi!! Hazýr ol vaziyetinde bizi koruyormuþ; kev kev.. Gerçekten hep ayakta atak vaziyette, kapýnýn önünde. Öf, haydaaa kedilere zor bakýyorum diyerekten adýný Rititi (Rintintin) koyduðumuz fedaimiz de sokaðýmýzýn ve bahçemizin müdavimi oluverdi! Tarhana çorbasý, balýk, yemek artýklarý ve çöpten de beslenerekten geçinip gitmeye baþladýk, bir mutlu, bir mutluyduk. Dediþko Rititi’yi asla kabul etmedi. Bir gün Rititi’yi döverken tarhana kabýnýn havada 360 derece vals yaptýðýna bile þahit oldum, sonra da zaten Dediþko zaten yaþ haddinden de, -asla inanmýyorum- iflah etmedi yok oldu, ne canlýsýný ne ölüsünü bulabildim. Ýyi kedilerin ölüsü bulunamazmýþ diyorlar….
Çok garipsediðim ve hala çözemediðim bir þey hep aklýmda; Dediþko, bahçe eþiðinde durursa Pansiyon’a Ýzmir plaka, bahçe dýþýnda durursa baþka plaka misafirlerimizin geliþi. Yani bugün gibi aklýmda hep herkese anlatýr dururum…
Dediþko’cuðumuz bir kulaðý düþük, öbür kulaðý da yýrtýktý, beslendikten sonra patileri de tombul tombul olduydu. Tekirdi, engelli, býçkýn bir yürüyüþü vardý. Ceket omuzda. Sanki topuklu, arkalarý basýk ayakkabýlarla mahcup ve bilge bakýþlarýyla kendine hayran etmiþti. Suzi’ciðim, üç renkli prematüre bir yavruydu. Annesi kýþa doðru tekrar doðurunca; kýþ da soðukla birden basýnca, ikinci batýn yavrular ve anne de ölünce, yok olunca; annenin adý Curtis, kör kýzdý; zannedersem komþunun civcivlerini araklarken tavuklar tarafýndan benzetilmiþ; iki erkek kardeþinden biri martta boðulunca ve diðeri de ellere karýþýnca Suzi’ciðim bana sýðýnmýþtý.
Rititi ile Suzi bahçede bebiþliklerinin tadýný çýkarttýlar, güneþe tuttuðumda karþý tarafý gördüðümüz kedi oldu mu prenses, iki yaþýnda ve mart geldi….
…
Nisan geldi
….
….
Mayýsta ýtýrlar pýtýr pýtýr açtýlar, güllerin endamýndan yanýna varýlmýyor, hanýmelleri bütün Foça’da kokuyorlar baygýn baygýn, iðde çiçekte, menekþeler utangaç utangaç sýrýtýyorlar, deniz süt liman, tekneler heybetli, þirin, nazik, herkes mutlu, saðlýklý…
Suzi, Tabii Kurtuluþ Savaþý ve 3. Sivil Dünya Savaþý’nda galip, ay doðdu sonra da güneþ!
Bebek bekliyor; Alo burasý Foça!...... Foça
19.05.07
Angül ABAY
"Angül ABAY" bütün yazýlarý için týklayýn...
Fareli Köylere
Cumba dedesi ile ve hatýralarýyla geçen 6 – 7 yýlýn sonunda, tam on beþ kadar kedi oldu sokaðýmýzda. Hepsi de Suzi’nin sülalesi! Daha iki tanesi de doðuramadý zannedersem. 20 falan olacaklar…
Geçen sene bu zamanlarda o kadardýlar. O kadardýlar da Kürdan (Kürdiþ) Maho I’i köpek kaptý, Bronkit bronþitten mevta oldu, Maho II’yi Manisalýlar sitesine verdim, ikisi ishalden gitti, derken kalanlar durmadan ürüyorlar, kedi nüfus planlamasýna (!) maddi gücüm yok, sokaðý, bahçeyi ve beni istila ettiler!
Cumba dedesi asil, bir o kadar gidik, pasaklý bir kemik torbasý idi; gölgelerde yatar, torununu koruyaraktan geçinip giderdi. Beslenme sonucu semirip, elini, ayaðýný, üstünü, baþýný temizleyerekten tekrar kedi kýlýðýna girdiydi. Ev Pansiyonu’mu açtýðým yýllardý, hemen hemen balkonda yatýyordum gelen gideni kaçýrmýyor, kedilerle izliyordum.
Çok eðlenceli oluyor. Bir gün Suzi’ye oynamasý için top verdim, eski bir tenis topu. Haydaaa Dediþko da topun peþinde, bir koþturuþ, e vallahi sonra da bir mahcubiyet, bir utanma, duvara yüzünü dönüp pozlar falan. Kedi duvara dönük öyle kalakaldý. Breh ne utanýþ, evrimleþmiþler bunlar zaten, gerçekten.
Sonra bir gün, evin lodos kapýsýnda bir de köpek eniði belirmez mi!! Hazýr ol vaziyetinde bizi koruyormuþ; kev kev.. Gerçekten hep ayakta atak vaziyette, kapýnýn önünde. Öf, haydaaa kedilere zor bakýyorum diyerekten adýný Rititi (Rintintin) koyduðumuz fedaimiz de sokaðýmýzýn ve bahçemizin müdavimi oluverdi! Tarhana çorbasý, balýk, yemek artýklarý ve çöpten de beslenerekten geçinip gitmeye baþladýk, bir mutlu, bir mutluyduk. Dediþko Rititi’yi asla kabul etmedi. Bir gün Rititi’yi döverken tarhana kabýnýn havada 360 derece vals yaptýðýna bile þahit oldum, sonra da zaten Dediþko zaten yaþ haddinden de, -asla inanmýyorum- iflah etmedi yok oldu, ne canlýsýný ne ölüsünü bulabildim. Ýyi kedilerin ölüsü bulunamazmýþ diyorlar….
Çok garipsediðim ve hala çözemediðim bir þey hep aklýmda; Dediþko, bahçe eþiðinde durursa Pansiyon’a Ýzmir plaka, bahçe dýþýnda durursa baþka plaka misafirlerimizin geliþi. Yani bugün gibi aklýmda hep herkese anlatýr dururum…
Dediþko’cuðumuz bir kulaðý düþük, öbür kulaðý da yýrtýktý, beslendikten sonra patileri de tombul tombul olduydu. Tekirdi, engelli, býçkýn bir yürüyüþü vardý. Ceket omuzda. Sanki topuklu, arkalarý basýk ayakkabýlarla mahcup ve bilge bakýþlarýyla kendine hayran etmiþti. Suzi’ciðim, üç renkli prematüre bir yavruydu. Annesi kýþa doðru tekrar doðurunca; kýþ da soðukla birden basýnca, ikinci batýn yavrular ve anne de ölünce, yok olunca; annenin adý Curtis, kör kýzdý; zannedersem komþunun civcivlerini araklarken tavuklar tarafýndan benzetilmiþ; iki erkek kardeþinden biri martta boðulunca ve diðeri de ellere karýþýnca Suzi’ciðim bana sýðýnmýþtý.
Rititi ile Suzi bahçede bebiþliklerinin tadýný çýkarttýlar, güneþe tuttuðumda karþý tarafý gördüðümüz kedi oldu mu prenses, iki yaþýnda ve mart geldi….
…
Nisan geldi
….
….
Mayýsta ýtýrlar pýtýr pýtýr açtýlar, güllerin endamýndan yanýna varýlmýyor, hanýmelleri bütün Foça’da kokuyorlar baygýn baygýn, iðde çiçekte, menekþeler utangaç utangaç sýrýtýyorlar, deniz süt liman, tekneler heybetli, þirin, nazik, herkes mutlu, saðlýklý…
Suzi, Tabii Kurtuluþ Savaþý ve 3. Sivil Dünya Savaþý’nda galip, ay doðdu sonra da güneþ!
Bebek bekliyor; Alo burasý Foça!...... Foça
19.05.07
Angül ABAY
"Angül ABAY" bütün yazýlarý için týklayýn...