Angül ABAY
Müzik Ruhun Gýdasý
Sonbahardý, son turumuzdu.
Kamaralar akýyordu, sekiz yolcumuz geliyordu. Bulup buluþturup izolasyonu yaptýk, alýþ veriþ, evraklar, tekne yolculuða hazýrdý.
Ýkiþer çocuðu olan, birbirlerini evvelinden tanýyan iki aile tekneye yerleþtiklerinde sicim gibi yaðmur yaðýyordu. Aþçý Rambo yemekleri hazýrlamýþtý. Ben teknenin miçosuydum. Temizlik, düzen, demir atma vs.’den sorumluydum.
Kuþadasý Marina’dan kuzeye yolculuðumuz baþladý. Gurupla harika anlaþýyor, onlara Türkiye’yi tanýtýyorduk. Çok içten, güler yüzlü, konuþkan insanlardý. Çelimsiz bedeninden dolayý Rambo dediðimiz Ramazan askerlikte orduevinde öðrendiklerini döktürüyordu. Yemekleri pek sevdiler, zaten her þey taze piþiriliyordu.
Yine de belirsiz gerginlikleri vardý yolcularýmýzýn. Bizden veya yolculuktan kaynaklanmýyordu bu!?...
Kuþadasý Körfezi’ni kuzeye doðru geçip Sýðacýk Limaný’na yanaþtýk, burasý küçücük, çabuk gezip, keþfettiðiniz bir yer; pek sevdiler. Taze kumanyalarýmýzý ve buz tedarik ettik. Tekrar kuzeye Göklimaný Koyu’na doðru yola çýktýk. Yaðmur hala sürüyordu, hava lodostu, kamaralarýmýz da akmýyordu, çok sevinçliydik. Çocuklarý muhnis neþeli varlýklardý. Çocuklar genelde dar ortamlarda sýkýlýrlar, tam tersi seyahat kültürleri gereði okey oyunlarý, sohbetler ve olta ile gayet güzel vakit geçiriyorlardý.
Kokar Koyu’na (Göklimaný) vardýk, kýçtan kara demir attýk, pasarelya indirildiðinde karaya ayak bastýk. Koyda bizden baþka tekne yoktu. Annemin de deniz tutmasý ilaçlarla geçmiþti. Onu bu son turumuzda gezsin diye yanýma almýþtým, elinde danteliyle salondaki köþesinde keyif yapýyor, yarým Almancasýyla hoþ sohbetler sürdürüyordu.
Yaðmur yavaþlamýþtý, hiç üþümüyorduk, bilakis mayolarýmýzý giydiðimiz gibi kendimizi o güzel sulara attýk. Ýlk önce çocuklarla ben, sonra büyükler çýðlýklar atarak denizin keyfini çýkardýk.
Rambo’nun güzel yemeklerinin kokularý koya yayýlýyordu. Ben su yaptým güverte, salon, mutfak, kamaralarý sildim. Yaðmur geçmiþti. Koy o yaðmurdan yýkanmýþlýðýn tazeliðiyle mis gibi kokuyordu.
Teknede maalesef konyak yoktu, tedarik edilmemiþti. Yolcularýmýz cin ve kýrmýzý þarapla Çeþme’ye kadar nezaketle idare ettiler.
Burada Rambo bir akya balýðýnýn peþinden çarpmasýyla boþ yere koþtu. Koya bülbülleri þakýmalarý, keçi sürülerinin çýngýrak sesleriyle çocuklar kadar sevinçliydik. Yolcularýmýzýn belirsiz huzursuzluðu yine de sürüyordu…
Ertesi gün Sarpdere (Nergis) Koyu’na doðru yola çýktýk, pýrýl pýrýl bir gündü. Burasý üç yapraklý yonca þeklinde bir koydur. Denize düþmüþ bir gazeteyi su altýnda okuduðumu bilirim. Alargaya demir attýk, çiftlerden birinin beyinin meðer yaþ günüymüþ. Kutladýk. Gece geç saatlere kadar güvertede oturup sohbetler ettik. Uzun zamandan beri ilk defa bu kadar mutlu olduklarýný ifade ediyorlardý. Kürt sorununu ve politika da konuþtuk.
Ertesi gün Altýnkum’da öðle yemeði yiyip Çeþme’ye girdik. Ben tabii hemen “konyak” tedariðine gittim. Kumanyamýzý tazeledik. Günter hanýmýna tek taþ pýrlanta bir yüzük aldý. Çocuklar da bir sürü taký aldýlar. Ben yeni birkaç müzik kaseti aldým.
Nefis yemekler, güzel hava, harika deniz, müzik, neþe… tatilleri sürüyordu, çok mutluyduk. Tesadüfen aldýðým eskilerin disko hiti olan parçalar onlarý da eski günlerine götürmüþtü.
Yolda bana “buralardan daha da güzel yerler var mý?” diye soruyorlardý. Bekleyin dedim ve Eðriliman’dan sonra Foça’ya doðru rotamýzda Siren kayalýklarý vardý. Hiçbir þey anlatmadan onlarý Siren kayalýklarýna getirdiðimizde nefesleri tutuldu… kendilerini geri gelmemecesine denize attýlar. Taaa akþamüstü tekneye bitap döndüler. Gezmek, yüzmek, dalmaktan yorgun düþmüþlerdi. Yüksek nidalarla mutluluklarýný dile getiriyorlardý. O belirsiz gerginlikten eser yoktu!!..
Foça’yý da pek beðendiler. Berbere gittiler, alýþveriþ yaptýlar.
Ama ayrýlýk zamaný gelmiþti.
Böyle mutlu kiþilerle tanýþmak, onlara hizmet etmek bize zevk vermiþti. Teknenin hatýra defterine bizim için yazdýklarý bir dörtlükte, üç kiþilik ve mürettebattan “As”lar diye bahsediyorlardý. Ben de “teknenin ruhu”ymuþum. Kaptan kýskandý.
Müzik ruhun gýdasýydý.
Adres ve telefon numaralarý alýp verildi, tekrar buluþma temennileriyle vedalaþtýk.
Angül ABAY
"Angül ABAY" bütün yazýlarý için týklayýn...
Sonbahardý, son turumuzdu.
Kamaralar akýyordu, sekiz yolcumuz geliyordu. Bulup buluþturup izolasyonu yaptýk, alýþ veriþ, evraklar, tekne yolculuða hazýrdý.
Ýkiþer çocuðu olan, birbirlerini evvelinden tanýyan iki aile tekneye yerleþtiklerinde sicim gibi yaðmur yaðýyordu. Aþçý Rambo yemekleri hazýrlamýþtý. Ben teknenin miçosuydum. Temizlik, düzen, demir atma vs.’den sorumluydum.
Kuþadasý Marina’dan kuzeye yolculuðumuz baþladý. Gurupla harika anlaþýyor, onlara Türkiye’yi tanýtýyorduk. Çok içten, güler yüzlü, konuþkan insanlardý. Çelimsiz bedeninden dolayý Rambo dediðimiz Ramazan askerlikte orduevinde öðrendiklerini döktürüyordu. Yemekleri pek sevdiler, zaten her þey taze piþiriliyordu.
Yine de belirsiz gerginlikleri vardý yolcularýmýzýn. Bizden veya yolculuktan kaynaklanmýyordu bu!?...
Kuþadasý Körfezi’ni kuzeye doðru geçip Sýðacýk Limaný’na yanaþtýk, burasý küçücük, çabuk gezip, keþfettiðiniz bir yer; pek sevdiler. Taze kumanyalarýmýzý ve buz tedarik ettik. Tekrar kuzeye Göklimaný Koyu’na doðru yola çýktýk. Yaðmur hala sürüyordu, hava lodostu, kamaralarýmýz da akmýyordu, çok sevinçliydik. Çocuklarý muhnis neþeli varlýklardý. Çocuklar genelde dar ortamlarda sýkýlýrlar, tam tersi seyahat kültürleri gereði okey oyunlarý, sohbetler ve olta ile gayet güzel vakit geçiriyorlardý.
Kokar Koyu’na (Göklimaný) vardýk, kýçtan kara demir attýk, pasarelya indirildiðinde karaya ayak bastýk. Koyda bizden baþka tekne yoktu. Annemin de deniz tutmasý ilaçlarla geçmiþti. Onu bu son turumuzda gezsin diye yanýma almýþtým, elinde danteliyle salondaki köþesinde keyif yapýyor, yarým Almancasýyla hoþ sohbetler sürdürüyordu.
Yaðmur yavaþlamýþtý, hiç üþümüyorduk, bilakis mayolarýmýzý giydiðimiz gibi kendimizi o güzel sulara attýk. Ýlk önce çocuklarla ben, sonra büyükler çýðlýklar atarak denizin keyfini çýkardýk.
Rambo’nun güzel yemeklerinin kokularý koya yayýlýyordu. Ben su yaptým güverte, salon, mutfak, kamaralarý sildim. Yaðmur geçmiþti. Koy o yaðmurdan yýkanmýþlýðýn tazeliðiyle mis gibi kokuyordu.
Teknede maalesef konyak yoktu, tedarik edilmemiþti. Yolcularýmýz cin ve kýrmýzý þarapla Çeþme’ye kadar nezaketle idare ettiler.
Burada Rambo bir akya balýðýnýn peþinden çarpmasýyla boþ yere koþtu. Koya bülbülleri þakýmalarý, keçi sürülerinin çýngýrak sesleriyle çocuklar kadar sevinçliydik. Yolcularýmýzýn belirsiz huzursuzluðu yine de sürüyordu…
Ertesi gün Sarpdere (Nergis) Koyu’na doðru yola çýktýk, pýrýl pýrýl bir gündü. Burasý üç yapraklý yonca þeklinde bir koydur. Denize düþmüþ bir gazeteyi su altýnda okuduðumu bilirim. Alargaya demir attýk, çiftlerden birinin beyinin meðer yaþ günüymüþ. Kutladýk. Gece geç saatlere kadar güvertede oturup sohbetler ettik. Uzun zamandan beri ilk defa bu kadar mutlu olduklarýný ifade ediyorlardý. Kürt sorununu ve politika da konuþtuk.
Ertesi gün Altýnkum’da öðle yemeði yiyip Çeþme’ye girdik. Ben tabii hemen “konyak” tedariðine gittim. Kumanyamýzý tazeledik. Günter hanýmýna tek taþ pýrlanta bir yüzük aldý. Çocuklar da bir sürü taký aldýlar. Ben yeni birkaç müzik kaseti aldým.
Nefis yemekler, güzel hava, harika deniz, müzik, neþe… tatilleri sürüyordu, çok mutluyduk. Tesadüfen aldýðým eskilerin disko hiti olan parçalar onlarý da eski günlerine götürmüþtü.
Yolda bana “buralardan daha da güzel yerler var mý?” diye soruyorlardý. Bekleyin dedim ve Eðriliman’dan sonra Foça’ya doðru rotamýzda Siren kayalýklarý vardý. Hiçbir þey anlatmadan onlarý Siren kayalýklarýna getirdiðimizde nefesleri tutuldu… kendilerini geri gelmemecesine denize attýlar. Taaa akþamüstü tekneye bitap döndüler. Gezmek, yüzmek, dalmaktan yorgun düþmüþlerdi. Yüksek nidalarla mutluluklarýný dile getiriyorlardý. O belirsiz gerginlikten eser yoktu!!..
Foça’yý da pek beðendiler. Berbere gittiler, alýþveriþ yaptýlar.
Ama ayrýlýk zamaný gelmiþti.
Böyle mutlu kiþilerle tanýþmak, onlara hizmet etmek bize zevk vermiþti. Teknenin hatýra defterine bizim için yazdýklarý bir dörtlükte, üç kiþilik ve mürettebattan “As”lar diye bahsediyorlardý. Ben de “teknenin ruhu”ymuþum. Kaptan kýskandý.
Müzik ruhun gýdasýydý.
Adres ve telefon numaralarý alýp verildi, tekrar buluþma temennileriyle vedalaþtýk.
Angül ABAY
"Angül ABAY" bütün yazýlarý için týklayýn...