Tülin DURSUN

NAZIM DEÄžDÄ° RUHUMA



Parmaklarım "NAZIM"laşıyor bugün...
İçimde hiç dinmeyen "NAZIM" coşkusu. Biliyor musun NAZIM ABİ? Yurttaşlığın sana geri veriliyormuş!
     Sahi sen sürgün (lerde ) miydin NAZIM ABİ?
Sen toprağına gömülmeyi beklerken; "GÜZ ÇELENGİ" mi yollanmıştı dostlarından, arkadaşlarından, kardeşlerinden?
     Ömrün sürgün (lerde) mi geçmişti?
     Ah NAZIM ABİ!
Oysa sen bilmeliydin ki; senin sürgün dediğin yer, tüm insanların "NAZIM YÜREKLERİ"ydi...
     Sen geri döndün ya;
Yeniden yazılacak ülkemin "Kuvâyi Milliyesi"...

"Nazım Abi"
Giriyor ruhuma yine.
Ben nazımlaşıyorum.
Yazılıyorken ülkemin
BaÅŸtan
"Kuvâyi Milliye"si
Kambur Kerim
Koca elleriyle konuÅŸuyor
EskiÅŸehir'den;
Beykozlu Selim
Sarıyor, seviyor insanları
Katıksız…
Savaşmayan ülkenin
Yarınına savaşan
İnsanları kucaklaşıyor
Nazım'ın ruhunda.
"Veda" süslerken
Mezar taşlarını;
Bir "Vatan Haini"de
Ben oluyorum
Nazım'ın yanında…..


Tülin DURSUN



İçimde hiç dinmeyen "NAZIM" coşkusu. Biliyor musun NAZIM ABİ? Yurttaşlığın sana geri veriliyormuş!
     Sahi sen sürg..." /> İçimde hiç dinmeyen "NAZIM" coşkusu. Biliyor musun NAZIM ABİ? Yurttaşlığın sana geri veriliyormuş!
     Sahi sen sürg... ">

---

---

"Tülin DURSUN" bütün yazıları için tıklayın...