O Ev
Bir asalet vardı duruşunda
Bir avlunun ferahlığı ya da eski bir yapının cazibesi
Cıvıl cıvıl dolmuş bir salon gibi
Işığın denize aksi gibi
Hayranlık uyandıran
O kadar kilitleniyor ki gözlerim
Kapıya kadar gelip öyle durayım istiyorum
Büyü bozulmasın öyle bekleyeyim orada
Bitmesin içimdeki fırtına, heyecan
Bitecek çünkü açıldığı anda
Ne şaşkın bakış görmek isterim
Ne durgunluk ne gerginlik
Ne de lüzümsuz iltifat
Aslolan içimdeki bekleyiştir
Hiç bitmeyen dingin heyecan, coşku.
Med cezir gibi ruhum paylaşımsız
Azgınca gelen ama parçalanıp dönen.
Hep azalıyor,küsüyor yine
Bir anda birikip yine coşuyor
O arayış hiç bitmiyor.
O kadar asil ki kapısı
Sindirmek istiyorum ruhunu
Tarihin, içinde yaşanan hayatları
Onun aksi başka vuruyor denize
Ağacı başka gölgeliyor kamelyasını
Ay daha toleranslı
Güneş daha meraklı süzülüyor pencerelerinden
Gözlerimle perdeleri okşuyorum.
Ama içeri giremiyorum.
|
