Elif Y. ÖZEL

EYLÃœL’Ãœ ANLATMAK



Eylül’ü anlatmak, hüzne dokunmaktı.
Çay kıvamına gelsin diye,
Yürekleri kısık ateşte demlemek
Ve en samimi halinle el sallarken ölüme
Farklı sevdaları aynı hüzünle yaşayabilmekti.

Eylül’ü anlatmak, küf tutmuÅŸ yanına dokunmaktı.
Emanet gülüşleri gizlesin diye
Denize nazır şiirler yazmak
Ve mutluluğun dozunu arttırsın diye hayat,
Akıllara ziyan deliliğine herkesten önce inanabilmekti.

Eylül’ü anlatmak daha’lara idam yazmaktı.
İki yakası bir araya gelsin diye
Hoyrat kelimelerle masallar yazmak
Ve iflah olmaz bir hayatı yaşarken bile
Üşümesin diye yüreğini ilikleyebilmekti.

Eylül’ü anlatmak, Eylül’ü anlamaktı aslında.
Biraz yitik, biraz sessiz,
Biraz da rengi çalınmış bir bahar gibi kalabilmek
Ve hazan’a inat,
AÅŸk’a dem vuran gecelerde yaÅŸayabilmekti.


Elif Y. ÖZEL

---

---

"Elif Y. ÖZEL" bütün yazıları için tıklayın...