ÇOK ŞEY İSTEMEDİK Kİ BİZ / Elif Y. ÖZEL
Elif Y. ÖZEL

Elif Y. ÖZEL

ÇOK ŞEY İSTEMEDİK Kİ BİZ



Çok şey istemedi ki biz!
Çocuklarımız bu topraklarda büyürken,
Bir tek sevgiye ve barışa tanıklık etsinler istedik.
Yüzleri güneşle aydınlansın
Ve yarınlarını, o aydınlık gülüşleri selamlasın istedik.

Çok şey istemedi ki biz!
Öğretmenlerimiz çocuklarımızı yarınlara hazırlarken;
“Sizinle gurur duyuyorum” denildiÄŸi vakit aÄŸlasınlar istedik.
Karanfillerle süslenmiş boş sıralarla karşılandıkları vakit değil.
Analarımız;
“Analar ne evlatlar doÄŸuruyor” denildiÄŸi vakit aÄŸlasınlar istedik.
“Başın saÄŸolsun” denildiÄŸi vakit deÄŸil.

Çok şey istemedi ki biz!
Umut istedik,
Barış istedik
Yine de yitirdik…
Hem de almadan yitirdik pek çok şeyi.
Ne isteyebilirdik ki artık…
Yüreğimiz yaraya, yüzümüz karanlığa dönmüşken ne isteyebilirdik.
Öğrencisi elinden alınmış bir öğretmen
Ya da yavrusunu toprağa emanet etmiş bir ana ne isteyebilirdi ki artık.
Tükensem de yazdım her şeyi
Ölebilirim artık…


Elif Y. ÖZEL




14 Ekim 2015 Çarşamba / 2611 okunma



"Elif Y. ÖZEL" bütün yazıları için tıklayın...