DUMDUM REFERANDUM
Seçim adil değildi, Adil’in karısı Seçil adildi.
Seçimi tanımıyoruz ama Seçil’i tanıyoruz.
Kanun bu kadar açıkken, alınan karar bizi tahrik etti.
Halk oylamasında, sandık güvenliğini keşke halt oyunları ekibi üstlenseydi.
Sami Abi, iyi ki son noktayı koydu.
“Oy pusulaları sahte değildi” dedi.
Sahte olan pusula kuzeyi göstermez!
Milli idare teselli etmiştir.
Yasanın içeriğine baktık, içi dışından güzelmiş.
Ne “Evet” kazandı, ne de “Hayır”; “Bana ne” diyen kaybetti.
Sonuca saygı göstermeli ve “Bi’emrin var mı abi?” demeliyiz.
Hukukun üstünlüğü, gugukun üstünlüğünden önemlidir.
Hiçbir kurum, dost meclisinin üzerinde değildir.
Eğer yasalara uyulmazsa kasalara uyulur.
Kasa koyucu, oy pusulası ve zarfları torbaya değil kasaya koydu.
Torbaya koysaydı, torba mıncıklanabilirdi.
Mıncıklanan torbadan hayır gelmez.
Karar yasağa uygun olmasa da yatağa uygundur.
Tabii bunlar resmi olmayan sonuçlar.
Resimler bi’gelsin, görelim; güzelse sevelim.
Önemli olan toplumun anayasayı maden suyu içmeden içine sindirmesidir.
Eğer itiraz seçim sonuçlarına sirayet ederse motorumuz bozulur.
Bunun kabul edilmesi hilenin önünü açar ve herkes önüne bakar.
Maç yapılırken maçın ortasından geçilmez.
Açık çağrımdır, YSK acilen odun ateşinde bir çay yapmalıdır.
Seçmen kütükleri, hangi ağaçtan belli olmalıdır.
Sağdan oku “Kütük”, soldan oku “Kütük”.
Bu anayasa, bizi ne kadar kucaklayabilir?
Koltuk altından kucaklarsa, gıdıklanabiliriz.
Çünkü bizde taban yoktur, otoban vardır.
İçimizde cennet bahçeleri, otobanlarda gezeriz.
Arabamıza bindik, sonuna kadar takip ederiz.
Belki de “Mühürsüz oy oy Emine” şarkısını çalıp söyleriz…
|
