DEMEK Kİ...
Bu gece ben;
Kendime yakışanı yapacağım.
Tabiri caizleri sustururken,
Caiz olmayan tabirleri konuşturacağım.
Demek ki bu gece…
Belki de ilk defa,
“Çünkü”lerimi uğurlayacağım.
Bu gece ben;
Savrula savrula yol alacağım.
Zarardan dönmeye çalışırken,
Aynı yolu farklı renklerle adımlayacağım.
Demek ki bu gece…
Belki de ilk defa,
Aklımın çıkmaz sokağında kaybolacağım.
Bu gece ben;
Dokunmasam da uzanacağım.
Seni, bulmamak için ararken,
Kendimi, kaybetmek için bulacağım.
Demek ki bu gece…
Belki de ilk defa,
Kederimi ederime sayacağım.
Bu gece ben;
Saati kurmayı unutacağım.
Yüreğim şartlı salıverilirken,
Koluma yıldızları takacağım.
Demek ki bu gece…
Belki de ilk defa,
Uyuyakalmak için uyuyacağım.
Bu gece ben;
Gözümden düşenleri toplayacağım.
Kelimeler sırra kadem basarken,
Rüzgâra karışacak cümleler kuracağım.
Demek ki bu gece…
Belki de ilk defa,
Ruhumu alkolle yıkayacağım.
Bu gece ben;
Yüreğimi ateşe koyacağım.
Çoğalan küllerimi sayarken,
Demlenmiş hayaller kuracağım.
Demek ki bu gece…
Belki de ilk defa,
Aklımı ardımda bırakacağım.
Demek ki bu gece,
Bana “SEN”i anlatacağım.
Demek ki bu gece…
Belki de ilk defa,
Bana “SEN”i…
Sevgilim gibi değil,
Sevdiğim gibi anlatacağım.
|
