KAFİYELİ ANLAMSIZ SÖZLER
Arif olan anlar.
Arif Bey, sözüm meclisten dışarı!
Önümüze getirilen metin, Metin’indir.
Son söz milletin, son şarkı Himmet’indir.
Hak, hukuk, guguk kuşu uçmakta.
Ne şirin komşumuzdun sen Fahriye Abla?
Geç gelen Adalet, Fahriye Abla değil.
Tahir olmak da Zühre olmak da ayıp değil.
O ayıp değil, bu ayıp değil.
Peki ne ayıp?
Ekonomik oyun bunlar.
Siber saldırıyı, Sibel saldırı zannedenler var.
Artık çalmaz sazlar oynamaz kızlar.
Önce Can, sonra Canan, en sonunda Handan.
İçime hicran oldun Hicran.
Hayat şort gibi kısa, yasalar çok açık.
Ayıp oluyor ama yapacak bişey yok.
Olmasaydı donumuz böyle, ne güzel sevişirdik.
Kader’imi seviyorum, çünkü çok cilveli.
Şimdi kamunun vicdanı ağlıyor.
Leylası şarkı söylüyor.
Asiye nasıl kurtulur?
Fatmagül’ün suçu ne?
Ne bileyim ben!
İsteyen inanır, istemeyen Kadir İnanır.
İnce fikirlerim yok artık, bütün fikirler Fikri’de.
Önce Refik, sonra trafik bundan böyle.
Aklıselim olalım, Selim’e uymayalım.
Sözlerimin kafiyesi tutuyorsa, anlamına aldırma.
Gün gelir devran döner yeriz inşallah…
|
