MEKTEP SUALLERİ
Bilesimde gelmiyor, niyesini
Hiç anlamak da gelmiyor içimden
Hayat işte
Bilmediğim hayat böyleymiş, öğreniyorum
Yoruldum
Ben küçücük bir yürek
Küçücük bir insan
Büyüyesim de gelmiyor
Kim biliyordu da söylemiyordu doğanlara
dünyaya gelirken
Bir haber verseydi bu yorgunluk.
Güzeldi önce, sonra yormasaydın bizi be hayat
Yaramaz bir çocuk olsaydım
Koşunca düşüp yaralar alsaydı kollarım bacaklarım
sonra gönül yaralarını sarsaydı bu düşmeler
Üzülmezdi belki
Küçükken daha çok ağlasaydım ya
daha çok susasaydım
daha çok
Daha çok koşsaydım, büyüyünce yürümesi bile zormuş
Zamansızlıktan mı
Yoğunluktan mı, diz ağrılarımdan mı
Dinlenmek için büyüseymişim
Büyümeseymişim
Büyümenin ne olduğunu anlamasaymışım
Anlamadıklarım öylece kalsaymış
Bir gizli kutunun içinde
Dünyanın haylaz çocuğu olsaymışım
Annemin uslu çocuğu yerine
İnatçı olsaymışım
Daha çok, "istemiyorum" deseymişim
Başımı usulca eğmek yerine
Uslu, yorgun ve bitap
kelimelerin anlamını ne bilseymişim
ne de öğrenseymişim
Ben hiç anlamam cümlesi baş cümlem olsaymış
Ne anlasaymışım ne öğrenseymişim
Hadi bana eyvallah demesini
bilseymişim keşke
öğrenememişim
|
