Yorgun Bir Gecenin Kıyısında
Leman Gölü kıyısınca dağlar
Uzak, mavi ve görkemli…
Gölde kuğular yüzüyordu
Sierre’de son beş yıl
Sanki birini bekler gibi
“Yolda kalmış tren / İstasyon uzakta”
Rhone Irmağı’nın vadisi boyunca
Heybetli ağaçlar ve yaşlı kavak
Arasından uzayan yeşil yollar
Kurşunîye dönüyor bilinmeze kıvrılınca
“Haykırsam kim duyar beni melekler katından”
Yalnızlık ölümün gölgesidir
Kemerli taş köprülerin üstünden geçen
Trenlerin suya bıraktığı mektuplar
Varoluşun yükü ağır basınca
Saatler, vapurlar, yollar…
Dorukları karlı dağlardan inen sisin
Söylediğidir hayat, düşle gerçeğin belirsizleştiği
Rhone Irmağı’nın vadisi boyunca…
|
