Siyah Yokluğun Rengidir
Orada mutluydular
Çeviriler, şiirler, mektuplar, fotoğraflar,
Çakıl taşları, tuvaller, suluboya resimler…
Uçsuz bucaksız manzaralar ışır yüzünde
Ne çok ışık biriktirdi burada
Ayağını vuran ayakkabısıyla yürüdü
Çıkarıp atamazdı dikenliyken yollar.
Işık söndü bir gece.
(Bu başka nasıl anlatılır ki?)
Uzun, ince parmaklarından dökülüyor beyaz
İlk insanla son insan arasında
Durmadan yolculuklara çıkardı
Yollar, kervansaraylar, sonra çiçek desenleri…
Sürgün yedi, sürgün verdi
Göç edip duruyor işte aramızda…
|
