Melankolik Adam
Bu kadarı az…
Delikanlı! Hâlbuki neler, neler bulunmaz
Söylenecek! Asıl iş edada. Mesela bak,
Hoyratça: “Böyle bir hayatım olsaydı hiç şüphesiz
sünnet ederdim bu gereksiz deriyi”
Dostça: “Çıkmadık candan ümit kesilmez”
Tarifle: “Hayat değil âdeta çukur,
sevinme hemen bu çukurun içi dolu kubur!”
Meraklı: “Acaba niçin var oldu bu hayalet?
Gör azizim bak ne insanlar var hâline şükret!”
Zarifçe: “Sık sık ağlar mısınız bu duygusal hâlinizle?
Pür neşe: “Aman coş, sevin; yakındır güzel günler.
Olmasaydın ne yapardı, bizim ruh hekimi Yusuf Alper?”
Tedbirli: “Aman yavrum! Bu sıkleti bu terazi çekmez!”
Sevecen: “Koruma altına alsak da saklasak, az bulunur”
Bilgece: “Ana karnından çıktığına pişman mısın?”
Kabaca: “Ko götüne rahvan gitsin! Dert etme!”
Şairane: “Ah evladım Hamlet, Ne güzel konuşuyorsun,
durma devam et!” Üzüntülü: “Aman dikkat et kendine,
düşme müşkül peşine.” Hayran: “Romancıya olur
mükemmel bir konu.” Lirik: “Bu şairlerin terennüm ettiği melankoli!”
Safça: “Müzesi yapılmalı yabana atılmadan.”
Hürmetli: “Çabayla olmaz, inanın böyle olmak için
Mutlak çok asilsiniz suyu yıkayıp için.”
Köylü: “Hiç ayran içmedin, dereye girip çimmedin mi?
Sofrada vardın da harmanda gözükmedin mi?”
Sivri akıllı: “Vur başına al elinden ekmeğini,
Bulunur mu bu zamanda bunun gibi keleği?”
Ve hıçkıra hıçkıra, nihayet Pyrame gibi:
“Ah ne yazık çalış çabala dur, oğul olsun diye sevin!
Gölgesi, meydana çıkmasına engel olsun hergelenin!”
|
