FACEBOOK
Çok kez denediğim halde, bu mereti bir türlü bırakamadım. Aynı sigara gibi başladın mı bırakamıyorsun. Sonunda, bir psikiyatriste gittim.
“Facebook hastasıyım” dedim.
Psikiyatr, Facebook’u yasakladı.
“Bugün son günün. Akşama kadar vaktin var. Facebook’ta gez dolaş” dedi.
Madem ki bugün son günüm, bunu en iyi şekilde değerlendirmeliyim. Beğeni ve yorumlara nereden başlayayım diye düşünürken, ölüm ilanları düştü sayfama. Cenaze paylaşımlarına eyvallah da, çok eski tarihli olanlar canımı sıkıyor. Teyzesinin oğlu, amcasının kuzeni... Görümcesinin bilmem kaçıncı ölüm yıl dönümünden bana ne!
“Işıklar içinde uyusun...”
Ya, aydınlıkta uyumayı sevmiyorsa...
“Anısına saygıyla” yazacaktım, “Anasına saygıyla” yazmışım...
Hastane fotoğrafları paylaşanlar var. Fotoğrafı, hasta son nefesini verirken çekmişler. Facebook, “Allah rahmet eylesin” butonu koysa işimiz kolaylaşacak. Yaşlı birinin fotosunu gördüm mü, ölüm ilanı zannediyorum. Çünkü beyin artık otomatiğe bağlamış. Çok sevdiğim Facebook arkadaşımın annesine rahmet diledim. Meğer kadının yaş günüymüş.
Sayfama düşen paylaşımlara göre, şimdi sıra hastalarda.
“Allah şifasını versin” demeye alışmışız.
“Allah belasını versin” dedim iyi mi?
“Özel Derman Hastanesi... Acil!” demiş birisi.
“N’oldu? Acil serviste yangın mı çıktı? Su mu bastı? Yoksa, doktoru mu dövdüler?”
“Beğen” ve yorum yapmaktan yorulunca, bir vakit sonra beyin devreden çıkıyor. Bozuk olan moralimi düzeltmek amacıyla, ölüm ve hastalık paylaşımlarını es geçmeye başladım. Kızıyla birlikte çektirdiği doğum günü fotoğrafını paylaşan kadına, “Kızın senden güzel” yazdım. Bir başka kadın, yaptığı böreğin fotoğrafını paylaşmış. Dakikasında bin kişi beğenmiş. Beğenir tabii, çünkü millet aç!
Adına sahte hesap açılan bir arkadaş uyarıda bulunmuş:
“Lütfen bu adresi şikayet edin!”
Panik yapmamasını belirttikten sonra isteğini yerine getirdim ama, neden ana hesabı şikayet ettim anlamış değilim...
Bu arada, bir kadından arkadaşlık isteği gelmiş. İsteği onaylayıp yaz tatilinde çekilmiş fotoğraflarını beğendim.
“Fotoğraflarımın hepsini beğenmek zorunda değilsiniz” diye yazmış.
“İnternete para ödüyorum, istediğimi beğenirim!”
Nihayet vakit gece yarısını buldu, yani doktorumun bana verdiği süre doldu. Artık yapmam gereken şey beklemekti. Bekleyemedim! Sabah ilk işim psikiyatriste gitmek oldu. Psikiyatrist şaşırdı.
“Aferin” dedi, “şimdi sayfanı kontrol et bakalım!”
Dediğini yaptığımda ne göreyim? Facebook hesabım kapatılmış!
Psikiyatr, “Şu an, sanal bir ölümle karşı karşıyasın. Paniğe gerek yok, kısa sürede alışırsın” deyip, beni evime gönderdi.
|
