Kara Ozan
Dişi ağaç gölgesinde gizlendim uzun süre
Kimse bilmedi kimlere sıvazladım sakalımı
Habis duygular besledim saksıda turfanda
Adam asmaca oynadım çok kelime çaldım
Dişi ağaç gölgesinde gizlendim uzun süre
Zincirimi kısa tuttum uzun uzun havladım
Hiç kimseyi sevmedim herkesten sevgi dilendim
Önce reklam yaptım sonra caka sattım meydanda
Sanat piyasasının altını üstüne getirdim
Zincirimi kısa tuttum uzun uzun havladım
İyi koku alırım becerikliyim çok hınzırım
Fotoğraf mı çekiliyor seğirtirim merkeze
Seke seke gider seve seve uzanırım kürsüye
Mikrofonu tutarım -en çok annemin arzusuydu-
İyi koku alırım becerikliyim çok hınzırım
Aynada gördüm kendimi bir yırtık boydan boya
Annem hiç sevmedi beni oysa ben sevmiştim dayımı
Kelimeleri bölerim insan böler gibi “gibi”yim yani
Ne dost oldum kimseye ne iyi bir eş ne de baba
Aynada gördüm kendimi bir yırtık boydan boya
Bir düzine isimle pusudayım sanalda
Orman ruhu derim kendime, olurum ağaca tuz ruhu
Tabelacıyım müzisyenim hem iyi kalaycı
Simsara para saydım şair oldum tastamam
Bir düzine isimle pusudayım sanalda
Kara bir öykü bu benimkisi hep inat hep inat
Sakatat düşkünü etyemezin tekiyim barlarda
Gölge oyununda makatında yırtık bir figür
-Rüzgârımda sürüp gider titremelerim-
Kara bir öykü bu benimkisi hep inat hep inat
|
