Ne İdik, Ne İmiş İdik!
Eh, geçmiş zaman, ne yapalım, geldi ve geçti, hepsi de beylik deyimle birer türkülü masal oldular. Her şey anlatılmaz bir büyünün sürdürücülüğünü yapıyordu. Yıl, '60'ların sonlarına doğruydu ve o yıllardan birinin (diyelim 1968) mayıs ayında başlayan gençlik ayaklanmaları, büyüklü küçüklü dünyanın dört bir yanında sürüp gidiyordu.
Gençler başkaldırıyor, toplumu derinden derine sarsıyor, kendilerine de söz hakkı verilmesini, kendilerinin de dinlenmesini ve sorunlarıyla ilgili her olguda yöneticilerle birlikte karşılıklı oturmak, tartışmak, bir tür hesaplaşmak istiyorlardı.
Bir vakitler kendilerinin de genç olduklarını unutan ya da unutmuş gibi yapan yöneticileri uyarmak, gençlik ve öğrenim sorunlarını askıda bırakmamak ve başkalarının sahip çıkmasını engellemek amacındaydılar.
Bu amaçla sokaklara dökülen gençlik, giderek sokağı ele geçirmiş, eylemi yürütüp başka güçlerle el ele verip devrimsel bir çıkışa yönelmişti. O günlerin öğrenci önderi Çohn-Bendit ile yazar Jean Paul Sartre arasındaki konuyu irdeleyen karşılıklı konuşmaları (hatırlarsanız) ne kadar ilginçtir:
“Reform mu, devrim mi?" diye sorar Sartre. Sonra da ekler: "Şiddet nedeniyle yaptığımız her şey, reformcularca olumlu bir şekilde ele geçiriliyor. Eyleminiz sayesinde üniversite düzelecek, fakat bir burjuva toplumu çerçevesinde olacak bu da, öyle mi?"
Cohn_Bendit'in verdiği karşılık şudur Sartre'a;
"Kuşkusuz, fakat bunun ilerlemek için, tek yol olduğuna inanıyorum. Sınav örneğini ele alalım; sınavlar olacak, bu sorun değil, ancak eskisi gibi de olmayacak. Yeni bir çözüm bulunacak. Bir kez alışılmışın dışında oldu mu, bir daha geri dönülmeyecek bir reform geleneği kurulmuş olur."
Aynı Cohn-Bendit, "kapitalist toplumlarda devrimler olabilir mi?" sorusuna diyordu ki;
"Herkesin kendine özgü bir kuramı var. Kimileri de der ki, ancak III.Dünya'nın devrimleri, kapitalist dünyadaki devrim aracılığında o III.Dünya gelişebilecek derler. Bütün bu analizlerin az çok temelleri var, fakat bence bunlar önemli değil."
Evet, asıl önemli olan, o '68 kuşağının önemsemediği (ve yanıldıkları) halksız devrim olmayacağı, olamayacağı gerçeği idi.
|
