Avronyes
Kapılar kapanır bir bir sabahlara. Yolunda gitmeyen ne varsa papatya kokusunda dile gelir. Tül perdeye takılan serçenin ayağıdır kurtardığımız. Payımıza düşen ne varsa kan ter içinde yaşanır yeni günlerde. Cıvıl cıvıl bir taze gün dilimize dolanır, kelebek oluruz masmavi.
Delice sevdamızın koynunda sarı sıcak esintiler serilir su rengi tenimize. Foça kokusunda şirin bir sofraya konuk oluruz, dolanırız mor çiçeklere. Avronyes (sarmaşık) ne de güzel duruyor beyaz tabakta, hemen tadına varmalı. Tarifini almalı ustadan acilen. Üzerine bir orta kahveyi ihmal etmemeli. Dışarıda rüzgâr, dışarıda bütün kediler ve dışarıda her şey. Öpmeli dudağından bir kez Foça’yı. Mademki biz de bastık ayağımızı Karataş’a o halde dönüp dolaşıp yine varacağız yollarına. Balıkçı teknelerinde biz de arayacağız altın horozu. Sert dalgalar dantel gibi işleyecek kıyılarını. Oya olup dolanacağız bir fokun güzel boynuna. Siren kayalıkları ıslık olacak kulaklarımıza Odyseia’ya rağmen. Güzeller güzeli koylarında şiirler dokuyacağız birbirimize Delicem. Gidelim.
www.azimeayazici.blogspot.com
|
