Tutku'nun Günlüğü
Şımarmak
Bu duyguyu çok uzun zamandır yaşamamıştım. Şımarmak benim bildiğim, küçük çocuklara yakışır. Ama öyle değilmiş insanlar her yaşta şımarabilirmiş. Bunu anladım. Diyeceksiniz ki ne oldu da şımardın? İşte olanlar oldu, belki okuyunca çok güleceksiniz. Belki ne kadar narsist olduğumu düşüneceksiniz, olsun ben her şeye açık biriyim. Ama duygularımı anlatmaz ve sizlerle paylaşmazsam bu beni daha rahatsız edecek.
İlk yazım sitede yayınlanınca bütün arkadaşlarıma, dostlarıma, akrabalarıma yazımı okumaları için FoçaFoça sitesine girmelerini istedim. (Mümkün olsa dünyaya haber verirdim ama neyse). Tabi bekleyiş başladı, nasıl heyecanlıyım anlatamam. Gelen tepkiler nasıl olacak? Beğenecekler mi? Yoksa gülüp geçecekler mi diye kalbim küt küt atıyordu. İlk arayan oğlum oldu. Hiç haberi olmadığı için şaşırmıştı. Beğendiğini söyledi ve derken ardı ardına çalan telefonlarla gelen tebrikler, emailler. Bir görecektiniz beni nasıl şımarıyorum. Duygularımı anlatmakta zorlanıyorum şuan. Tıpkı rüzgarını bekleyen yelkenli gibi; rüzgar çıkacak ve ben o masmavi sularda yelkenlerimi açıp bana eşlik edecek martılar ve yunuslar ile birlikte sonsuzluğa uzanacaktım.
Beklediğim rüzgar geldi, hem de nasıl kuvvetli, adeta sulara değmeden uçuyordum sonsuzluğa. İşte benim için şımarmak böyle bir şey. Herkese teşekkürler beni motive ettiğiniz için, bana destek olduğunuz için ve tabi bana bu imkanı sağlayan can arkadaşlarıma sonsuz teşekkürler.
En kısa zamanda görüşmek üzere.
|
