Bir Fotoğrafın Arka Yüzündeki Çiçekler(*)
Ben ve o. Çocukluktan yeni çıkma yüzlerimizle size bakıyoruz Bu vadesi çoktan dolmuş fotoğraftan size bakıyoruz, evet. Benim ondan, onun benden (ikimizden sonra da başkalarından elbet) sevmeyi öğrenmeye karar vermişliğimizle, en ufak bir utanma olsun duymadan size bakıyoruz. Bakışlarımızdan da belli bu değil mi?
O ve ben, ben ve Lütfiye. İkimiz de siyah beyaz bir fotoğraftayız. Arkamızda görünen o apartmansız açıklık, Küçükesat Bağları olmalı.
Dikdörtgen kartın kenarları tırtıl tırtıl kesilmiş, biz öyle istedik herhalde ya da bıçakların başındaki çocuk düz kesenini bilememiş, fotoğraftan hırpalar diye korkmuş; kendi kafasının dikine gitmiş.
Arkasındaki yazı, gerçekten güzel bir elyazısı. Ben yazmadım. Belki Lütfiye, bizzat. Tarih dahil hepsi beş satırcık. Lütfiye'nin adını yazarken baş harfi L'nin kuyruğu tam bir daire çizip yeniden (bu kez biraz küçülerek) geri dönüyordu.
.... ve silik soluk bir tarih : 11 Mayıs 1944
Hayır, tanışmıyoruz, ama sorabilir miyim, acaba sizin o taraflarda akasyalar açtı mı?
(*) Aslında o eçiş bücüş, boyalı kalemlerle içleri doldurulmuş “şey”ler, resim ya da herhangi bir çiçeğe benzetmek gereksizdi. Yapan çiçek (gönlünce bir çiçek ama) yaptım sanıyordu. Evet, çiçek deyin siz de hadi...
|
