ŞAŞIRMANIN METAFİZİĞİ!
Ya da Albatros’un Söylenmemiş Şarkısı Üzerine Bir Küçük Yazıklanma
Diyorum ki, önce kelam vardı; ne zaman ki “mail” icat oldu “kelam” bir milat daha belirledi kendine. Hayatı hikaye, hikayeyi kıssa belleyen yazılar hangi derde derman eyler, bilemem. Bildiğim; bundan öte biz çaresiz kulların ışık hızında, “muska işi” aydınlık tabletlere gereksinim duymasıyla ilgili.
Çarenin bir adı da yankıymış, bir büyük yazıtta geçer!
Yankının kaynağı ses, sesin özü ise söz’dür, Eski Ahit’ten bilinir.
Demem o ki; çılgınlık çağında insanın dilsizi söze; görmezi yüze düştü: Adı yalnızlıktır!
Kimseler alınmasın; herkes kendi serencamını yazar; kendi kubbesinden seda bekler ve kendi benindeki tutsaklığı sürdürür. Aslı şöyledir; doğduk, şaştık, yolcuyuz! Hikmetin divana gelsin!
Ol cümleden hareketle, Frengistan şairi Baudelaire’in buyurduğu,
“...çekeceği var onun dev kanatlarından” dizesi yalnızca şairane bir yazıklanma değil, aksine bir insanlık tasviridir!
Cümlemiz kıyıda yaşıyoruz; buyruğu da biliriz elbette: Denize ihanet edersen dalga şahidin olmaz! Hiçbir yalnızlık hak edilmiş değildir diye sürdürelim bu kelamı.
Hiçbir acının tarife gelmeyeceğini bildiğimiz gibi.
Bu “yazıklanma” bir sesin kendi sorusuna yankısıdır belki de. Encamı; “hayatın” biricikliğinden ibarettir ki, gerisi beyhudedir!
İyi niyetle bitirelim! Kanat sağlığınız dünyayı yedi defa turalamanıza yetsin! Sevdanız kuru pınarları coşkulandırsın ve dudaklarınızdan çıkan her sözcük göğe asılı kalsın. Söz yücedir çünkü; bırakın sahibini “çılgın” bilsinler! Yoksa bilgelik bir güzel delilik değil midir ey Kari!
Bu da son kelam olsun!
*Foça nam yerlerin türlü oyunları vardır; yaşamadıkça bilinmez. Güneş Batırma Örgütü’nün adsız bir ferdi olarak her gün farklı bir okumayla kendimi tazelediğim bir buluşmanın şaşırtmalarla bezeli sonuçlarından tüm Foçalı dostların yararlandığını düşünüyorum!
www.ahmetonel.com
|
