Sedat YALÇIN
BÄ°LGÄ° ÇAÄžI’MI, DÜŞÜNME ÇAÄžI’MI ?
Çağımızın bilgi çağı olduÄŸu söyleniyor. Bence deÄŸil! Günümüzde bilgiye ulaÅŸmak çok kolay. Eskisi gibi ciltlerce kitaplara sahip olmak gerekmiyor. Bir tuÅŸla her türlü bilgiye eriÅŸebiliyoruz. Günümüzde teknoloji, hamallığı ortadan kaldırmıştır; gerek fiziksel, gerekse zihinsel hamallığı. Dünyanın bir ucuna yorulmadan gidebiliyoruz. Bir tuÅŸla her türlü bilgiye eriÅŸebiliyoruz. O halde, bilgi, elde etmesini bilenler için kolayca eriÅŸilebilecek bir konumda. Önemli olan bu bilgiyi kullanabilmek. Yani DÜŞÜNMEK. Zamanımız “Bilgi Çağı” deÄŸil “Düşünme/irdeleme” çağıdır. Ancak, farklı düşünme yöntemleri ile yeni bilgilere eriÅŸebiliriz.
Elimizdeki bilgileri kullanmak madem düşünme ile mümkün, zihin, düşünme iÅŸlevini mükemmel olarak ancak ana dili ile gerçekleÅŸtirebilir. Anadiline vakıf olmakta onu iyi kullanma ile mümkün olur. Ä°ÅŸte, burada Anadilde okumak ve yazmak vazgeçilmez bir öğe olarak belirmektedir. Yabancı dil, bilgiye eriÅŸmede bir aracıdır. Hatta birkaç yabancı dil bilmek bu eriÅŸilmeyi daha da kolaylaÅŸtırır. Ancak, eriÅŸilen bu bilgilerin zihin tarafından kullanılması, ancak ve ancak anadilde düşünme ile gerçekleÅŸir. Siz, ben yabancı dili anadilim kadar biliyorum derseniz; anadil, anadil olmaktan çıkar o zaman. Zihinsel kayıt ancak anadilde gerçekleÅŸtiÄŸine göre, hepimiz Türkçe’ye gerekli önemi vermek zorundayız. Özellikle eÄŸitim kurumlarımızda artık yabancı dil hegomnyasına bir son vermek gereklidir. Maalesef günümüzde yabancı dil ile eÄŸitim bir moda halini aldı. Özellikle tüm fen ve matematik derslerinin yabancı dil ile okutulması tam bir fiyaskodur. Düşünmeye dayalı olan bu derslerde öğrenciler yeterince düşünme ve irdeleme iÅŸlevini yerine getiremezler. Çünkü zihin tüm karşılaÅŸtırmaları, irdelemeleri anadil ile yapar. EÄŸitimi yabancı dil ile veren okullarda eÄŸitim seviyesinin düşüklüğü de bunun açık bir göstergesi deÄŸil midir.
Orta öğretim kurumlarında fen ve matematik derslerinin, Ä°ngilizce verilmesinden daha acısı ise bazı üniversitelerde sosyal derslerin de Ä°ngilizce verilmesidir. Örnek olarak ismini Fatih Sultan Mehmet’ten alan Fatih Ãœniversitesi’nin sitesine girip bakın lütfen. Tarih, CoÄŸrafya, Felsefe... gibi tüm dallarda eÄŸitimin Ä°ngilizce verildiÄŸini görebilirsiniz. Ellerinden gelse, yapabilseler Türk Dili ve Edebiyatı derslerini de Ä°ngilizce verecekler. Neden diye sorarsanız yetkililere aldığınız cevap daha vahimdir. “Amacımız Ä°ngilizce’yi iyice öğreterek, yabancı yayınları kolayca takibedebilmesini saÄŸlamak olacaktır” cevabı. Yani ana amaç üniversite branşındaki eÄŸitim deÄŸil, Ä°ngilizce dilini öğretmektir. Amaç Ä°ngilizce öğretmek ise hazırlık sınıfındaki süreyi iki yıla çıkararak Ä°ngilizce’yi öğretebilirsiniz. Ä°ÅŸin korkunç boyutunu görebiliyor musunuz, üniversite eÄŸitiminin düşünmeye, araÅŸtırmaya dayalı bir sistem olması gerekirken, düşünme devre dışı bırakılmıyor mu bu durumda. Yukarıdaki paragraflarda düşünme iÅŸlevinin ancak anadili ile gerçekleÅŸtirilebileceÄŸi irdelenmiÅŸti. Fatih Sultan Mehmet’in kemikleri sızlamıyor mudur ÅŸimdi acaba, kendi adını alan bir üniversitede kendi dili ile eÄŸitim yapılmaması karşısında. Takdirlerinize sunuyorum.
Gelelim asıl konumuza. Madem günümüz düşünme/irdeleme çağıdır. Bilgi dogma olmaktan çıkmış, bir araç haline gelmiştir. Üzerinde düşünülerek yeni bilgilere, kavramlara erişmek sahip olduğumuz bilgileri ancak kullanmakla mümkün olabilir. Bu döngü sonsuzdur. Yani bilgilerin geçerlilikleri, yeni bilgilerin elde edileceği süreye kadar geçen zamandır. Diğer bir deyişle, bilgiler devamlı değişime uğramak zorundadır. Çocukluğumuzdan beri anne, baba, yakın çevremizdekiler, okul tarafından bize hap halinde adeta yutturulan toplumsal, siyasi, dinsel bilgilerin de ne derece doğru olduğu tartışmaya açıktır. İşte burada düşünme/irdeleme devreye girmek zorundadır.
Bilgi deyince sadece bilim dünyası anlaşılmamalıdır. Özellikle dini bilgilere de artık herkes kolaylıkla erişebilmektedir. Her yaştan insan , özellikle gençler, internet ortamında kutsal kitabımızın her mealini okuyabilmekte, her türlü dini bilgiye ulaşabilmekte, tartışabilmektedir. Her dine ait bilgilere dahi ulaşmak artık çocuk oyuncağı haline gelmiştir. Keza internet ortamında her türlü tartışmayı izleyebilmekte, olaylara daha geniş bir açıdan bakabilmektedirler. Diğer bir deyişle, artık başkalarının ağzına bakmaktan kurtulmuş, kendisi okuyarak, az veya çok üzerinde düşünebilme özerkliğine kavuşmuştur.
Eskiden, bilgiye erişmenin kitaplarla sınırlı olduğu dönemlerde, bu bilgilere sahip olanlar kendilerini adeta, o alanda bir otorite olarak görme eğiliminde idiler. Tabi ki, toplumda bu özellikleri ile saygın bir yer almaktaydılar. Günümüzde ise bu kesimlerin otoriteleri sarsılmaya başlamıştır. Bu durum bazı kesimleri rahatsız etse de, yapabilecekleri fazla bir şey bulunmamaktadır.
Bilgi hamallığından kurtulma ancak bilgilerin bir araç olduğu kabulü ile mümkündür. Zihnimiz buna karşı gelecektir hemen. Çünkü zihin tembeldir. Alışılmış şeyleri tekrar kolaydır onun için. Halbuki eğer irdelemeye başlarsa çocukluktan beri ehlileştirilen zihin birdenbire altüst olacaktır. Tüm sistem çökecektir. Zihin böyle bir duruma düşmek istemez ve alıştığı eski kısır döngüyü devam ettirmek ister hep. Bunu için de çeşitli bahaneler bulmaya çalışır. Bu bilgiler bize atalarımızdan gelmiş yılların birikimidir iddiasının arkasına saklanır. Ve bu iddiasında da başarılı olur çoğu kez. Çok az insan bu döngüyü kırabilir. Onlar da insanlık tarihine yön vermiş olan bilim/ilim adamları ve peygamberlerdir.
Sonuç olarak günümüz bilgi çağı deÄŸil, düşünme çağıdır. Düşünmek için ise anadilimizi çok iyi öğrenmeli, öğretmeli ve de kullanmalıyız. Çocuklarımıza verebileceÄŸimiz en büyük hediye Türkçe’mizi onlara tam anlamıyla öğretmektir.
Sedat YALÇIN
syalcin50@yahoo.com
Hakikat iki kişiye muhtaçtır; biri onu dillendiren, diğeri onu anlayan.
Halil Cibran
Halil Cibran
Çağımızın bilgi çağı olduÄŸu söyleniyor. Bence deÄŸil! Günümüzde bilgiye ulaÅŸmak çok kolay. Eskisi gibi ciltlerce kitaplara sahip olmak gerekmiyor. Bir tuÅŸla her türlü bilgiye eriÅŸebiliyoruz. Günümüzde teknoloji, hamallığı ortadan kaldırmıştır; gerek fiziksel, gerekse zihinsel hamallığı. Dünyanın bir ucuna yorulmadan gidebiliyoruz. Bir tuÅŸla her türlü bilgiye eriÅŸebiliyoruz. O halde, bilgi, elde etmesini bilenler için kolayca eriÅŸilebilecek bir konumda. Önemli olan bu bilgiyi kullanabilmek. Yani DÜŞÜNMEK. Zamanımız “Bilgi Çağı” deÄŸil “Düşünme/irdeleme” çağıdır. Ancak, farklı düşünme yöntemleri ile yeni bilgilere eriÅŸebiliriz.
Elimizdeki bilgileri kullanmak madem düşünme ile mümkün, zihin, düşünme iÅŸlevini mükemmel olarak ancak ana dili ile gerçekleÅŸtirebilir. Anadiline vakıf olmakta onu iyi kullanma ile mümkün olur. Ä°ÅŸte, burada Anadilde okumak ve yazmak vazgeçilmez bir öğe olarak belirmektedir. Yabancı dil, bilgiye eriÅŸmede bir aracıdır. Hatta birkaç yabancı dil bilmek bu eriÅŸilmeyi daha da kolaylaÅŸtırır. Ancak, eriÅŸilen bu bilgilerin zihin tarafından kullanılması, ancak ve ancak anadilde düşünme ile gerçekleÅŸir. Siz, ben yabancı dili anadilim kadar biliyorum derseniz; anadil, anadil olmaktan çıkar o zaman. Zihinsel kayıt ancak anadilde gerçekleÅŸtiÄŸine göre, hepimiz Türkçe’ye gerekli önemi vermek zorundayız. Özellikle eÄŸitim kurumlarımızda artık yabancı dil hegomnyasına bir son vermek gereklidir. Maalesef günümüzde yabancı dil ile eÄŸitim bir moda halini aldı. Özellikle tüm fen ve matematik derslerinin yabancı dil ile okutulması tam bir fiyaskodur. Düşünmeye dayalı olan bu derslerde öğrenciler yeterince düşünme ve irdeleme iÅŸlevini yerine getiremezler. Çünkü zihin tüm karşılaÅŸtırmaları, irdelemeleri anadil ile yapar. EÄŸitimi yabancı dil ile veren okullarda eÄŸitim seviyesinin düşüklüğü de bunun açık bir göstergesi deÄŸil midir.
Orta öğretim kurumlarında fen ve matematik derslerinin, Ä°ngilizce verilmesinden daha acısı ise bazı üniversitelerde sosyal derslerin de Ä°ngilizce verilmesidir. Örnek olarak ismini Fatih Sultan Mehmet’ten alan Fatih Ãœniversitesi’nin sitesine girip bakın lütfen. Tarih, CoÄŸrafya, Felsefe... gibi tüm dallarda eÄŸitimin Ä°ngilizce verildiÄŸini görebilirsiniz. Ellerinden gelse, yapabilseler Türk Dili ve Edebiyatı derslerini de Ä°ngilizce verecekler. Neden diye sorarsanız yetkililere aldığınız cevap daha vahimdir. “Amacımız Ä°ngilizce’yi iyice öğreterek, yabancı yayınları kolayca takibedebilmesini saÄŸlamak olacaktır” cevabı. Yani ana amaç üniversite branşındaki eÄŸitim deÄŸil, Ä°ngilizce dilini öğretmektir. Amaç Ä°ngilizce öğretmek ise hazırlık sınıfındaki süreyi iki yıla çıkararak Ä°ngilizce’yi öğretebilirsiniz. Ä°ÅŸin korkunç boyutunu görebiliyor musunuz, üniversite eÄŸitiminin düşünmeye, araÅŸtırmaya dayalı bir sistem olması gerekirken, düşünme devre dışı bırakılmıyor mu bu durumda. Yukarıdaki paragraflarda düşünme iÅŸlevinin ancak anadili ile gerçekleÅŸtirilebileceÄŸi irdelenmiÅŸti. Fatih Sultan Mehmet’in kemikleri sızlamıyor mudur ÅŸimdi acaba, kendi adını alan bir üniversitede kendi dili ile eÄŸitim yapılmaması karşısında. Takdirlerinize sunuyorum.
Gelelim asıl konumuza. Madem günümüz düşünme/irdeleme çağıdır. Bilgi dogma olmaktan çıkmış, bir araç haline gelmiştir. Üzerinde düşünülerek yeni bilgilere, kavramlara erişmek sahip olduğumuz bilgileri ancak kullanmakla mümkün olabilir. Bu döngü sonsuzdur. Yani bilgilerin geçerlilikleri, yeni bilgilerin elde edileceği süreye kadar geçen zamandır. Diğer bir deyişle, bilgiler devamlı değişime uğramak zorundadır. Çocukluğumuzdan beri anne, baba, yakın çevremizdekiler, okul tarafından bize hap halinde adeta yutturulan toplumsal, siyasi, dinsel bilgilerin de ne derece doğru olduğu tartışmaya açıktır. İşte burada düşünme/irdeleme devreye girmek zorundadır.
Bilgi deyince sadece bilim dünyası anlaşılmamalıdır. Özellikle dini bilgilere de artık herkes kolaylıkla erişebilmektedir. Her yaştan insan , özellikle gençler, internet ortamında kutsal kitabımızın her mealini okuyabilmekte, her türlü dini bilgiye ulaşabilmekte, tartışabilmektedir. Her dine ait bilgilere dahi ulaşmak artık çocuk oyuncağı haline gelmiştir. Keza internet ortamında her türlü tartışmayı izleyebilmekte, olaylara daha geniş bir açıdan bakabilmektedirler. Diğer bir deyişle, artık başkalarının ağzına bakmaktan kurtulmuş, kendisi okuyarak, az veya çok üzerinde düşünebilme özerkliğine kavuşmuştur.
Eskiden, bilgiye erişmenin kitaplarla sınırlı olduğu dönemlerde, bu bilgilere sahip olanlar kendilerini adeta, o alanda bir otorite olarak görme eğiliminde idiler. Tabi ki, toplumda bu özellikleri ile saygın bir yer almaktaydılar. Günümüzde ise bu kesimlerin otoriteleri sarsılmaya başlamıştır. Bu durum bazı kesimleri rahatsız etse de, yapabilecekleri fazla bir şey bulunmamaktadır.
Bilgi hamallığından kurtulma ancak bilgilerin bir araç olduğu kabulü ile mümkündür. Zihnimiz buna karşı gelecektir hemen. Çünkü zihin tembeldir. Alışılmış şeyleri tekrar kolaydır onun için. Halbuki eğer irdelemeye başlarsa çocukluktan beri ehlileştirilen zihin birdenbire altüst olacaktır. Tüm sistem çökecektir. Zihin böyle bir duruma düşmek istemez ve alıştığı eski kısır döngüyü devam ettirmek ister hep. Bunu için de çeşitli bahaneler bulmaya çalışır. Bu bilgiler bize atalarımızdan gelmiş yılların birikimidir iddiasının arkasına saklanır. Ve bu iddiasında da başarılı olur çoğu kez. Çok az insan bu döngüyü kırabilir. Onlar da insanlık tarihine yön vermiş olan bilim/ilim adamları ve peygamberlerdir.
Sonuç olarak günümüz bilgi çağı deÄŸil, düşünme çağıdır. Düşünmek için ise anadilimizi çok iyi öğrenmeli, öğretmeli ve de kullanmalıyız. Çocuklarımıza verebileceÄŸimiz en büyük hediye Türkçe’mizi onlara tam anlamıyla öğretmektir.
Sedat YALÇIN
syalcin50@yahoo.com
"Sedat YALÇIN" bütün yazıları için tıklayın...