HIYARLAR GÜNÜ KUTLU OLSUN
Her gün, bir gün.. Boş bulduğum günü “Hıyarlar Günü” ilan ettim. Hıyar severlerin hayır duasını almaya kararlıyım. Halik bilmezse, malik bilir. Üzerinize afiyet, ben de kendimi hıyar gibi hissediyorum. Kendini hıyar gibi hisseden ve de arkalarından “hıyara bak, hıyara!” diye seslenilenleri çok iyi anlıyorum. Artık, başımız dik mutluluk şarkıları söyleyebileceğimiz bir günümüz var. Bütün hıyarların “Hıyarlar Günü” kutlu olsun. Senede bir gün, pilav günü yerine Hıyarlar Günü’nde buluşalım. Bu anlamlı günü, semt pazarından alacağımız birer hıyarı birbirimize hediye ederek kutlayalım. Siyaset bizim işimiz değil. İktidarın bizi fark etmesini beklemeyelim. “Hepimiz hıyarız” diye bağıralım. “Salın da gel meydan hıyar görsün” türküsünü çığıralım. Beraber ıslanalım, bu yollarda. Pek çok yaz, pek çok sevinç beklesin bizleri.
Hıyarlarda anlama sıkıntısı var diyenleri utandırma zamanıdır. Bu ülkenin bizim gibi hıyarlara ihtiyacı var. Ülkemizin geleceğinde bizim de imzamız olsun. Senede bir gün, “hıyarlık paylaşılmaz” kuralını bozalım. Bir hıyarın, halet-i ruhiyesini yine bir hıyar anlar. Altları kuru, keyifleri yerinde olanlar bizi anlayamaz. Severiz hıyarlığı, yapışmış üzerimize. Alışmışız. Gittikçe hıyarlaşıyoruz. Sessiz ve karmakarışığız. Detayların içinde kayboluyoruz. Üzgünüz. Çaresiziz. Hıyarlık bir insanın özgürlüğü mü, yoksa laneti mi, çözemiyoruz. Göz göze gelmeyi beceremiyoruz. Ortaya çıkmaktan ve hıyar gibi dolanmaktan korkuyoruz. Çünkü, dışarıda cümbüş var. Sokaklar sarhoş. Bütün ve tek olmak mı, cacık olup yok olmak mı? İşte bütün mesele bu..
Zaman artık sahici değil. Baş aşağı gidiyor her şey. Hiçbir şey şaşırtmıyor. Mevsimler değişti. Ancak, hıyarlık değişmedi, gelişmedi. Neden? Çünkü, ülkemizde okur yazar olmayanların sayısı 7.5 milyona yaklaşıyor. Yoksul ailelerdeki kadınların yüzde 58’i hiçbir zaman gazete okumuyor. Bu yüzden hayatımız hüzünlü. Tanıklık ettiğimiz olaylar umut vermiyor. Patlıcan’a, “Patlican” diyerek yaşlanıyoruz. Her dört Türk’ten biri geçen yıl tatil bütçesinden kısmış. Yani, hıyar gibi evinde oturmuş. 6,5 milyon abonenin elektriği kesilmiş. Yani, mecburiyetten ve dışarıdaki aydınlıktan habersiz tarlada yatan hıyar gibi yatmış uyumuş. Her 10 kadından 4’ü hıyar yerine konularak dövülmüş. Her dört gençten biri işsiz. Yani, her dört gençten biri iş aramaktan yorulunca, kendini hıyar gibi hissetmeye başlıyor. Kazara iş bulanlar ise, işsizlere ayıp olmasın diye yüksek sesle, “İşsizim, mutsuzum ve hıyar gibiyim” atasözünü mırıldanıyor.
Keşke, her şey bizim istediğimiz gibi olsa. Hıyarlar birbirine benzemese. Başı sonu aynı olmasa. Engelli demokrasi kader değildir ama engelli hıyar olmak kaderdir. Hıyarlar Günü’nde, kaderimizi baştan yazalım. Günlük yaşantımızın bir parçası haline gelen hıyarlığımızı doğru yönlendirip, performansımızı arttıralım. Kapı gibi arkasında durup, savunalım. Algıları geliştirip, hıyarlık bilinci oluşturulmasına katkı sağlayalım. Kendimizi sevelim, sevdirelim. Senede bir gün, memleketi germeyelim. Cümle alemi hıyarlığın büyülü dünyasıyla tanıştırıp, köşe yazarlarına örnek olalım. Unutmayalım ki, gün gelip can bedenden gidecek. Ancak, geriye hıyarlığımızın sanal halleri kalacak. Ve her şey nasıl sessiz başladı ise öyle sessiz bitecek. Yaşamın görünürdeki ciddiyetinin ardında yatan hıyarlığın farkında olduğumuz için ne mutlu bize…
|
