afedersin hayat
ben mimliyim
biraz da hisli
sile sile yazıyorum seni
sanki beni uğraştıracakmışsın gibi
ak kağıtlara bir şeyler karalıyorsam
o senin adındır
bana selam yollama hayat
su uyur el alem uyumaz
seni yakmak istemem
zaman durduğu zaman
o zaman bu zaman
ücretsiz müşteri servisleriyle gel
kimse anlamaz
yollara dökme beni
kapılarda ağlatma
“Sende de yalan varmış” demem
Fransız balkonlarda beklerim seni
zaten
dünya hep yalan dolan değil mi?
gerçek olan
yine yalan yine yalan
geriye kalan
bir ayrılık bir de ölüm
ancak!
bu haksızlığa direnmeli
“nasıl olsa kıyamet var
mahşerde buluşuruz” dememeli
bu dünyada sevmeli
hayat…
