Birinci Bölüm -2- / Tarık Dursun K.
Tarık Dursun K.

Tarık Dursun K.

Birinci Bölüm -2-



Dışarının alacakaranlığında yalnızca sesini duyuyordum.

“Kim bilir ne güzel olurdu…” dedi.

“YaÅŸadıktan sonra geride kalan çocukluÄŸumuz kabullenmesi çok zor nice olaylarla doludur. Bunları yeniden yaÅŸamayı kim ister? Ben istemem ÅŸahsen…”

Ya siz diye sormadı…

İnsanın ancak küçük parmağı kadarlıkta bir kum kuÅŸu çıplak gözle de görünür bir uzaklıktaki serviliÄŸin en tepelerinden tek bir kanat vuruÅŸuyla havalanıp duvar diplerindeki yeni gövermiÅŸ böğürtlenlerin dikenli dallarından birine kondu. İkisi birden (dalla kuÅŸ)… bir aÅŸağı bir yukarı sallanmaya baÅŸladılar.

(Ne varmış ki bizden sonra arkamızdan geriye kalan?)

“Hatırlamam mı gerekiyor?” dedi ve “İlle de mi? Diye sordu içine çektiÄŸi soluÄŸunu yavaşça bırakırken. “Acaba her ÅŸeyi tam tamına hatırlayacak, hatırlayabilecek miyim bakalım?”

İrkiltmişti beni.


Tarık Dursun K.




8 Temmuz 2010 PerÅŸembe / 2180 okunma



"Tarık Dursun K." bütün yazıları için tıklayın...