SEVGİ ÇEKİÇ’İN “AKAN ZAMANIN İZLERİ” KONULU RESİMLERİ ÜZERİNE
.jpg)
GAIA’NIN KEMİKLERİ
Antik Yunan mitolojisinde, Zeus iktidara geldiğinde (bizzat iktidarın kendisidir de) kah ateşten mahrum bırakarak, kah tufan yaratarak insanları cezalandırma yolunu seçmiştir her fırsatta. Bu, cezalandırmadan ziyade, yöneten-yönetilen ilişkisinin doğal bir sonucudur zaten. Bu ilişkinin bilincinde olan sadece Prometheus (ileriyi gören demektir) olmuştur.
Ovidius’un anlatısıyla Zeus’un tufan cezasını oğlu Deukalion’a haber veren yine Prometheus’tur. Deukalion hemen bir tekne yaparak karısı Pyrrha’yı (Ephimetheus’la Pandora’nın kızı) alarak 9 gün 9 gece süren tufandan kurtulabilmiştir. Ancak, dünyadaki yalnızlıkları onları Delphoi’deki Themis tapınağına itmiş, Zeus’a yalvararak insanları tekrar geri istemişlerdir. Tapınak bilicisi tanrının bu isteklerini kabul ettiğini şu sözlerle iletmiştir: “Başınızı örtün, giysinizin bağını çözün ve Büyük Ana’nın kemiklerini arkanıza atın”. Bu sözler üzerine Deukalion ve Pyrrha, Büyük Ana’nın doğanın tanrıçası Gaia, kemiklerinin ise taşlar olduğunu yorumlamış, Deukalion’un attığı taşlardan erkek, Pyrrha’nın attıklarından kadın yaratılmıştır.
Sevgi ÇEKİÇ’in “Akan Zamanın İzleri” konulu resimleri tam da bu yaratılış anıdır. An’ın akışkanlığı içinde doğanın insana dönüşmesi, yeryüzü ve yeraltının hareketliliğinin canlı bir izdüşümü, kaostan düzene geçişin fantastik bir öyküsü, acının coşkuyla birleşimi, tanrının insanlığa, insanın tanrısallığa ulaşması, bütünlüğün parçalanışı ve her parçanın bütünleşmesi yansıyor resimlere.
ÇEKİÇ, insanı estetik bir maceraya sürüklüyor adeta.
anteros59@hotmail.com
|
