Tarık Dursun K.
Kör Nefis, Kör Gırtlak
Diyet, hastalık yüzünden hastaya bazı yiyecek ve içeceklerin yasak edilmesi olayı imiÅŸ. Benim ara tara, bulabildiÄŸim kitaplardan çıkardığım tanım budur. Yanı sıra, günümüzde diyet bir anlamda perhiz etmek, saÄŸlıklı oluvermek (ya da hiç deÄŸilse öyle görünebilmek) uÄŸruna bir çok “ÅŸey”i yememek yerine çok daha deÄŸiÅŸik “ÅŸey”leri yemek demekmiÅŸ de.
İngiliz şair Lord Byron ince, sırım gibi, kendini ve sağlığını gözeten, titiz bir kişiymiş. Günlerini birkaç parça bisküvi ve şişe şişe gazoz (ya da madensuyu) içerek geçirirmiş. Zaman olur, bu sıralamada değişiklik yapar ve sözgelişi çiğ patates, pirinç lapası, haşlama balık ve yine (bıkmadan usanmadan) çiğden sebzeler yermiş. Şairin açlığını bastırma konusunda bulduğu bir başka yöntem de ağzına tıktığı avuç dolusu tütünü habire çiğnemekmiş, o kadar.
Sinema tarihinin Ä°sveçli tanrıçası Greta Garbo da ünlü diyetçilerdenmiÅŸ. “Aman, kilo alırım, ÅŸiÅŸmanlarım sonra, biçimim de bozulur” der ve diyetten alabildiÄŸine korkarmış. KepeÄŸi bol, proteini hemen hiç yok Ä°sveç ekmeÄŸi yer, çantasında her zaman kibrit kutusu büyüklüğünde bir peynir parçası taşır, onu katık yaparmış.
Ãœnlü yontucu Leornardo Da Vinci olaÄŸanüstü bir “iÅŸkolik”miÅŸ O nedenle yemeyi içmeyi aklına hiç düşürmez, hep unuturmuÅŸ. SoÄŸuk ve uyduruk ÅŸeylerle idare edermiÅŸ. Çok zengin, çok para kazanan bir kiÅŸi olmasına karşılık, sofrası pek “fukara” imiÅŸ.
Jacqueline Kennedy nihayet bir kadındı ama dünya sosyetesindeki ününü ve güzelliÄŸini koruyabilmek uÄŸruna “gırtlağına dikkat etmek” zorundaydı elbet. Ev dışında bir lokantada yemek yemek gerektiÄŸinde çantasından diyet listesini çıkarır ve ona bakarak ısmarlayacağını ısmarlarmış..
Usta piyanist Arthur Rubinstein günde birkaç bardak şarap, iki puro ve dört fincan kahve içerek diyet mi yapardı, yoksa piyano başından kalkmadan gün böyle böyle mi geçirirdi, bilinmez. En çok yediği piliç ve az pişmiş bir parça kırmızı etmiş.
George Bernard Shaw’a gelince… Ãœstad, “iflah” ve ”islah olmaz” bir sebzeseverdi. Günlük yiyeceÄŸi sebze (tabii, her çeÅŸitten ve çiÄŸden) ve bir kasecik de yoÄŸurttu.
Liste sizin de katkılarınızla alabildiğine uzatılabilir ve tanıdık tanımadık ummadığımız birçok insan (kadınlı erkekli), bu listede yer alabilirler.
Diyet, bir moda mıdır, bir zorunluluk, bir olmazsa olmaz mıdır? Diyet yapmadan da insan sağlıklı bir yaşam sürdürebilir mi, sürdüremez mi yoksa?
Unutmamak gerek (diyor konunun uzmanları) diyet, yemek içmekle ilgili kimi
beslenme alışkanlıklarımızdan (doğrusu, alıştıklarımızdan) uzaklaşmak,
uzaklaştırılmaktır. Alışkanlıkların kimileri bize katkıda bulunur ve eksiklerimiz varsa ve o (ya da onlar) ne ise bu diyet dediğimiz olgu aracılığında kimi yanlarımızı eksiltir ya da gereksizce çoğaltır mı?
Kulaklara küpe: Diyet, her insanın harcı mı bakalım?
Tarık Dursun K.
"Tarık Dursun K." bütün yazıları için tıklayın...
Diyet, hastalık yüzünden hastaya bazı yiyecek ve içeceklerin yasak edilmesi olayı imiÅŸ. Benim ara tara, bulabildiÄŸim kitaplardan çıkardığım tanım budur. Yanı sıra, günümüzde diyet bir anlamda perhiz etmek, saÄŸlıklı oluvermek (ya da hiç deÄŸilse öyle görünebilmek) uÄŸruna bir çok “ÅŸey”i yememek yerine çok daha deÄŸiÅŸik “ÅŸey”leri yemek demekmiÅŸ de.
İngiliz şair Lord Byron ince, sırım gibi, kendini ve sağlığını gözeten, titiz bir kişiymiş. Günlerini birkaç parça bisküvi ve şişe şişe gazoz (ya da madensuyu) içerek geçirirmiş. Zaman olur, bu sıralamada değişiklik yapar ve sözgelişi çiğ patates, pirinç lapası, haşlama balık ve yine (bıkmadan usanmadan) çiğden sebzeler yermiş. Şairin açlığını bastırma konusunda bulduğu bir başka yöntem de ağzına tıktığı avuç dolusu tütünü habire çiğnemekmiş, o kadar.
Sinema tarihinin Ä°sveçli tanrıçası Greta Garbo da ünlü diyetçilerdenmiÅŸ. “Aman, kilo alırım, ÅŸiÅŸmanlarım sonra, biçimim de bozulur” der ve diyetten alabildiÄŸine korkarmış. KepeÄŸi bol, proteini hemen hiç yok Ä°sveç ekmeÄŸi yer, çantasında her zaman kibrit kutusu büyüklüğünde bir peynir parçası taşır, onu katık yaparmış.
Ãœnlü yontucu Leornardo Da Vinci olaÄŸanüstü bir “iÅŸkolik”miÅŸ O nedenle yemeyi içmeyi aklına hiç düşürmez, hep unuturmuÅŸ. SoÄŸuk ve uyduruk ÅŸeylerle idare edermiÅŸ. Çok zengin, çok para kazanan bir kiÅŸi olmasına karşılık, sofrası pek “fukara” imiÅŸ.
Jacqueline Kennedy nihayet bir kadındı ama dünya sosyetesindeki ününü ve güzelliÄŸini koruyabilmek uÄŸruna “gırtlağına dikkat etmek” zorundaydı elbet. Ev dışında bir lokantada yemek yemek gerektiÄŸinde çantasından diyet listesini çıkarır ve ona bakarak ısmarlayacağını ısmarlarmış..
Usta piyanist Arthur Rubinstein günde birkaç bardak şarap, iki puro ve dört fincan kahve içerek diyet mi yapardı, yoksa piyano başından kalkmadan gün böyle böyle mi geçirirdi, bilinmez. En çok yediği piliç ve az pişmiş bir parça kırmızı etmiş.
George Bernard Shaw’a gelince… Ãœstad, “iflah” ve ”islah olmaz” bir sebzeseverdi. Günlük yiyeceÄŸi sebze (tabii, her çeÅŸitten ve çiÄŸden) ve bir kasecik de yoÄŸurttu.
Liste sizin de katkılarınızla alabildiğine uzatılabilir ve tanıdık tanımadık ummadığımız birçok insan (kadınlı erkekli), bu listede yer alabilirler.
Diyet, bir moda mıdır, bir zorunluluk, bir olmazsa olmaz mıdır? Diyet yapmadan da insan sağlıklı bir yaşam sürdürebilir mi, sürdüremez mi yoksa?
Unutmamak gerek (diyor konunun uzmanları) diyet, yemek içmekle ilgili kimi
beslenme alışkanlıklarımızdan (doğrusu, alıştıklarımızdan) uzaklaşmak,
uzaklaştırılmaktır. Alışkanlıkların kimileri bize katkıda bulunur ve eksiklerimiz varsa ve o (ya da onlar) ne ise bu diyet dediğimiz olgu aracılığında kimi yanlarımızı eksiltir ya da gereksizce çoğaltır mı?
Kulaklara küpe: Diyet, her insanın harcı mı bakalım?
Tarık Dursun K.
"Tarık Dursun K." bütün yazıları için tıklayın...