Zuhal ÖZÜGÜL
FOÇA’NIN KALEMŞÖRLERÄ°
Ahmet Önel, “Foça Kitap Kulübü”ndeki sohbetinde okurla yazar arasındaki süreklilikten (KIPIRTI), okurunu insanın karmaşık, anlaşılmaz bir dolambaca benzettiÄŸi iç dünyasında dolaÅŸtırdığı (SABUN ADAM) kitaplarından söz etmiÅŸti. Öykülerinin ana konusu insan. “YaÅŸamına anlam arayan tek varlık insan” diyor yazar.
Çok yönlü bir kişi A.Önel. Çocuk kitapları, öyküleri, sahnelenen oyunları, karikatürleri, desenleri var.
Birkaç kitabı: “Alabalık Üçlemesi”, “Küçük Bir Cinayet”, “Beneksiz Mantar.”
“Evet, bu sessizliÄŸi dinleyin lütfen. Ona kulak vermekten çekinmeyin. Çünkü o kocaman boÅŸluk sizin çığlığınızı da taşıyor”. “Sabun Adam” kitabında bulunan “Çığlık” adlı öyküyü bu cümlelerle bitiriyor.
* * *
Foçalı bir baÅŸka yazar Hasan Öztoprak, “Kitap Kulübü”ne armaÄŸan ettiÄŸi kitaplarından “Ä°stanbulum17: Draman Hatırası”nı özellikle okumak istedim. Belki çocukluk, gençlik anılarıma dönmek içindi. Yanlış yapmamışım. DeÄŸiÅŸik kentlerde, mahalle ve sokaklarda olsa da, yaÅŸam birbirine öyle benziyor ki. Sokak oyunları, arkadaÅŸlıklar. Okul yaÅŸamı. Gençlik yıllarında ilgilerin oluÅŸması. Politikanın etkisi. Ä°lk aÅŸk.
Hasan Öztoprak yazın yaşamına şiirlerle başlıyor.
Birkaç kitabı : “Hakikatın Ölümü”, “Devamı Hayat”, Ä°mkânsız AÅŸk”, “Kırklar Kitabı”, “Ey AÅŸkı Anlayanlar”.
“Yangın Hikayesinden” adlı ÅŸiirinde şöyle yazıyor:
“Kendimi yarıp dışarıya çıktım
Gerçeği görebilecek kadar kör
Kabul etmeyecek kadar cesurdum.”
* * *
Cemal Süreya’yı 1990 yılında kaybettik. Bilmiyorum, hiç Foça’ya uÄŸradı mı? Foça’dan duygulu mektuplar yazardı mutlaka.
Düşünüyorum da, ne zamandır mektup yazmıyorum. Belki sizler de öyle.
“Onüç Günün Mektupları” karısına içini döktüğü bir kitabı. AÅŸkını anlatıyor, yalvarıyor, söz veriyor. Bazen de evdeki iÅŸlerden söz ediyor. “Piliçleri kestim. Hepsini temizledim. Ä°kisini buzluÄŸa attım. (Anlaşılan iÅŸ baÅŸa düşmüş!)
Şairliğin yanında çevirmen; düzyazıları, denemeleri bulunuyor.
Birkaç kitabı : “Yürek ki Paramparça”, “Sevda Sözleri”, “Günler”, “Güvercin Curnatası”
Mektupların birinde şöyle yazıyor:
“Her ÅŸeyimi sana borçluyum. Sana rastladığım sıralar yıkıntılıydım. Sen onardın beni. Tuttun elimden kaldırdın. Ben de ekmek gibi öptüm alnıma koydum seni, kutsadım.”
Foça ve çevresinde yaşayan başka yazarları tanımak isterim, isteriz. Ses verin ey Kalemşörler!
Zuhal ÖZÜGÜL
"Zuhal ÖZÜGÜL" bütün yazıları için tıklayın...
Ahmet Önel, “Foça Kitap Kulübü”ndeki sohbetinde okurla yazar arasındaki süreklilikten (KIPIRTI), okurunu insanın karmaşık, anlaşılmaz bir dolambaca benzettiÄŸi iç dünyasında dolaÅŸtırdığı (SABUN ADAM) kitaplarından söz etmiÅŸti. Öykülerinin ana konusu insan. “YaÅŸamına anlam arayan tek varlık insan” diyor yazar.
Çok yönlü bir kişi A.Önel. Çocuk kitapları, öyküleri, sahnelenen oyunları, karikatürleri, desenleri var.
Birkaç kitabı: “Alabalık Üçlemesi”, “Küçük Bir Cinayet”, “Beneksiz Mantar.”
“Evet, bu sessizliÄŸi dinleyin lütfen. Ona kulak vermekten çekinmeyin. Çünkü o kocaman boÅŸluk sizin çığlığınızı da taşıyor”. “Sabun Adam” kitabında bulunan “Çığlık” adlı öyküyü bu cümlelerle bitiriyor.
Foçalı bir baÅŸka yazar Hasan Öztoprak, “Kitap Kulübü”ne armaÄŸan ettiÄŸi kitaplarından “Ä°stanbulum17: Draman Hatırası”nı özellikle okumak istedim. Belki çocukluk, gençlik anılarıma dönmek içindi. Yanlış yapmamışım. DeÄŸiÅŸik kentlerde, mahalle ve sokaklarda olsa da, yaÅŸam birbirine öyle benziyor ki. Sokak oyunları, arkadaÅŸlıklar. Okul yaÅŸamı. Gençlik yıllarında ilgilerin oluÅŸması. Politikanın etkisi. Ä°lk aÅŸk.
Hasan Öztoprak yazın yaşamına şiirlerle başlıyor.
Birkaç kitabı : “Hakikatın Ölümü”, “Devamı Hayat”, Ä°mkânsız AÅŸk”, “Kırklar Kitabı”, “Ey AÅŸkı Anlayanlar”.
“Yangın Hikayesinden” adlı ÅŸiirinde şöyle yazıyor:
“Kendimi yarıp dışarıya çıktım
Gerçeği görebilecek kadar kör
Kabul etmeyecek kadar cesurdum.”
Cemal Süreya’yı 1990 yılında kaybettik. Bilmiyorum, hiç Foça’ya uÄŸradı mı? Foça’dan duygulu mektuplar yazardı mutlaka.
Düşünüyorum da, ne zamandır mektup yazmıyorum. Belki sizler de öyle.
“Onüç Günün Mektupları” karısına içini döktüğü bir kitabı. AÅŸkını anlatıyor, yalvarıyor, söz veriyor. Bazen de evdeki iÅŸlerden söz ediyor. “Piliçleri kestim. Hepsini temizledim. Ä°kisini buzluÄŸa attım. (Anlaşılan iÅŸ baÅŸa düşmüş!)
Şairliğin yanında çevirmen; düzyazıları, denemeleri bulunuyor.
Birkaç kitabı : “Yürek ki Paramparça”, “Sevda Sözleri”, “Günler”, “Güvercin Curnatası”
Mektupların birinde şöyle yazıyor:
“Her ÅŸeyimi sana borçluyum. Sana rastladığım sıralar yıkıntılıydım. Sen onardın beni. Tuttun elimden kaldırdın. Ben de ekmek gibi öptüm alnıma koydum seni, kutsadım.”
Foça ve çevresinde yaşayan başka yazarları tanımak isterim, isteriz. Ses verin ey Kalemşörler!
Zuhal ÖZÜGÜL
"Zuhal ÖZÜGÜL" bütün yazıları için tıklayın...