Şair ve yazar Bedriye Korkankorkmaz’ın yeni şiir kitabı Paslı Deniz, ArtShop Yayıncılık tarafından yayınlandı. Şiirlerinde genel olarak “insan”, “aşk”, “ölüm” temasını işleyen Korkankorkmaz, toplumsal olanla bireysel olan arasında sarsılmaz bir denge kuruyor. Paslı Deniz, yaşadığımız şu zorlu günlerde bize bir kez daha insan olmanın, sevmenin önemini anlatacak bir kitap.
Bedriye Korkankorkmaz: 19 Haziran 1965’te Bingöl’de doğdu. Şiirleri, öyküleri, kitap tanıtım yazıları, şiir üzerine yazdığı yazılar ve söyleşileri, Cumhuriyet Kitap, Öteki-siz, Budala, Mortaka, Kavram Karmaşa, Kül, Genç Kalemler, Lacivert, Berfin Bahar, Hayvan, Ünlem, Güzel Yazılar Andız, Kendi, Damar, Bireylikler, Çağdaş Türk Dili, Pencere, Öğretmen Dünyası, ABC, Ardıçkuşu, Aykırı Sanat, Papirüs, Kuvay-i Milliye, Virgül, Kültür Çağlayanı, Parşömen, İnsancıl, Her şeye Karşın, Afrodisyas, Güncel Sanat, Evrensel, Kanon 2010, Şiirden Amanos Yazıları, Koridor, Emeğin Sanatı, Kıyı, Yaba, Süveyda Edebiyat, Edebiyat Nöbeti,Çini Kitap, Telgrafhane Aydınlık Kitap, Mühür, Patika, Sarmal Çevrim, Sancı, Düşünbil ve Güney gibi dergilerde yayımlandı. Yapıtları: Vecihi Timuroğlu Kitabı, Yayına Haz. Bedriye Korkankorkmaz, Nazire Akbulut, A.Alper Akçam, Munise Yıldırım. Yom Yayınları. Yaşamak Çocuğum (Şiir) Kitaplarla Söyleşi (Deneme/ İnceleme/Biyografi) Ruhlarla Söyleşi (Deneme/ İnceleme/ Biyografi) Tinsel Söyleşiler (Deneme/İnceleme/Biyografi)
Ödülleri: 68’liler Birliği Vakfı tarafından düzenlenen şiir yarışmasında “Başarı Ödülü” (1998) —İnsan Hakları Derneği tarafından düzenlenen şiir yarışmasında “Övgüye Değer Ödülü”. (1998)
paslı deniz
var gibi göstermedim olmayanı
bakışlarınızın pasıyla yıkadım yüzümü
binlerce pıtrak yapıştırdım dilsizliğime
ruhumda dile geldi susan bakışlarınız
benim içinizde yaşadığıma
yalnız sözcüklerim tanıklık edecek
sokakların gölgesine gömdüğüm yalnızlığım
harflerin öğütmediği adımı şiirlerimle parlat
öyle bir yere vardım ki kendimde
nesneler insanlara dönüştü gözlerimin önünde
gülüşüm bakışlarınızda esen rüzgâr
aşınmış denizlere koşan ırmaktır
ey doğduğum topraklar
ormanlar utandı köklerimin çıplaklığından
ben ne yüzmeyi bilirim ne unutmayı sevdiklerimi
taş kesilmiş ruhumun paslı denizi bile yosun kokar
