M. Gülderen Sütçüler
Foça’dan Anlık Duygular
Babacığım, hani sen ölmeden on beÅŸ gün kadar önceydi. Son defa konuÄŸummuÅŸsun evimde. Ne sen biliyordun, ne ben, ne de hiç kimse… Bir yudumcuk rakı içirmek istemiÅŸtim sana da, annem aniden yanımızda bitip, engel olmuÅŸtu. Çok da kızmıştı bana. Elbette kızacaktı. Hiç hasta bir insana rakı içirilir miydi? Çılgınlıktı benim yaptığım. Ama sen iÅŸaret etmiÅŸtin rakı bardağını. Bir yudumcuk içeyim ne olur der gibi, iÅŸaret parmağını zorla yukarı kaldırıp, gözlerinle anlatmıştın derdini. Biraz daha gelmemiÅŸ olsa annem balkona, yani bir iki dakika gecikmiÅŸ olsa, keyifle içecektin o minicik son yudumu. Belki içemeyecektin bile. Çok istemiÅŸtin içebilmeyi. KeÅŸke dinlemeseydim annemi o anda.
Nerden aklıma geldi ÅŸimdi o an? Ege’nin kıyısında bir ordu evindeyim. Yemekte balık var ve bir duble de rakı duruyor masada. İçtiÄŸim her yudumu, senin içemediÄŸin o küçük son yuduma sayıyorum bu kere daha.
SaÄŸlığında Foça’ya düşmüş müydü yolun hiç? Çok güzel bir sahil kasabası Foça, ordu evi de denizin tam kıyısında. Tayin olan denizci personel için düzenlenen bir veda eÄŸlencesi var yan bölümde. Tayin olanların isimleri ve tayin yerleri okunuyor. Ä°smi okunanlar veda konuÅŸmalarını yapıyorlar… Bir deniz piyade yüzbaşının son cümlesi: “Yolu Çanakkale’den geçen herkesi bekliyorum, hoşça kalın…” Sanki senin ismin de okunmuÅŸ gibi geldi bir ara, yok öyle bir ÅŸey tabi ki. Tayin olduÄŸun zamanlar geldi aklıma. Haberi alır almaz hiç vakit kaybetmeden önce avizeleri söküşün, sonra hep birlikte mutfak malzemelerini gazete kâğıtlarına sarıp, kolilere dolduruÅŸlarımız. Günlerce, denizi gören kiralık ev arayışların ve sonunda buldum diye sevinçle geliÅŸlerin.
Evimizden, arkadaÅŸlarımızdan, öğretmenlerimizden ayrılma hüzünlerimizi, yeni yerler görecek, yeni arkadaÅŸlar ve öğretmenler edinecek olmanın heyecanlarını yeniden yaÅŸadım sanki bu kısacık zamanda…
Dolunay var bu gece… Işıl ışıl denizin üzeri… Ve zaman o zaman deÄŸil, ÅŸimdiki zaman…
Haziran 2008 РEski Fo̤a
M. Gülderen Sütçüler
www.megulce.web.tr
Babacığım, hani sen ölmeden on beÅŸ gün kadar önceydi. Son defa konuÄŸummuÅŸsun evimde. Ne sen biliyordun, ne ben, ne de hiç kimse… Bir yudumcuk rakı içirmek istemiÅŸtim sana da, annem aniden yanımızda bitip, engel olmuÅŸtu. Çok da kızmıştı bana. Elbette kızacaktı. Hiç hasta bir insana rakı içirilir miydi? Çılgınlıktı benim yaptığım. Ama sen iÅŸaret etmiÅŸtin rakı bardağını. Bir yudumcuk içeyim ne olur der gibi, iÅŸaret parmağını zorla yukarı kaldırıp, gözlerinle anlatmıştın derdini. Biraz daha gelmemiÅŸ olsa annem balkona, yani bir iki dakika gecikmiÅŸ olsa, keyifle içecektin o minicik son yudumu. Belki içemeyecektin bile. Çok istemiÅŸtin içebilmeyi. KeÅŸke dinlemeseydim annemi o anda.
Nerden aklıma geldi ÅŸimdi o an? Ege’nin kıyısında bir ordu evindeyim. Yemekte balık var ve bir duble de rakı duruyor masada. İçtiÄŸim her yudumu, senin içemediÄŸin o küçük son yuduma sayıyorum bu kere daha.
SaÄŸlığında Foça’ya düşmüş müydü yolun hiç? Çok güzel bir sahil kasabası Foça, ordu evi de denizin tam kıyısında. Tayin olan denizci personel için düzenlenen bir veda eÄŸlencesi var yan bölümde. Tayin olanların isimleri ve tayin yerleri okunuyor. Ä°smi okunanlar veda konuÅŸmalarını yapıyorlar… Bir deniz piyade yüzbaşının son cümlesi: “Yolu Çanakkale’den geçen herkesi bekliyorum, hoşça kalın…” Sanki senin ismin de okunmuÅŸ gibi geldi bir ara, yok öyle bir ÅŸey tabi ki. Tayin olduÄŸun zamanlar geldi aklıma. Haberi alır almaz hiç vakit kaybetmeden önce avizeleri söküşün, sonra hep birlikte mutfak malzemelerini gazete kâğıtlarına sarıp, kolilere dolduruÅŸlarımız. Günlerce, denizi gören kiralık ev arayışların ve sonunda buldum diye sevinçle geliÅŸlerin.
Evimizden, arkadaÅŸlarımızdan, öğretmenlerimizden ayrılma hüzünlerimizi, yeni yerler görecek, yeni arkadaÅŸlar ve öğretmenler edinecek olmanın heyecanlarını yeniden yaÅŸadım sanki bu kısacık zamanda…
Dolunay var bu gece… Işıl ışıl denizin üzeri… Ve zaman o zaman deÄŸil, ÅŸimdiki zaman…
Haziran 2008 РEski Fo̤a
M. Gülderen Sütçüler
www.megulce.web.tr
"M. Gülderen Sütçüler" bütün yazıları için tıklayın...