O Pazar Gökyüzü Çivit Mavisiydi
Evet, her Cuma (gelenekmiş) bu, böyle olur dediler. İlk gelişimdi benim de, yolum üstüydü ve geçiyordum.
Onların yalancısıyım. İnsan yabancı olduğu bir yerde ne söylenirse ona inanıveriyor. Ben de inanıvermiştim. (Hem niye onları yüzleyecektim ki? Değil mi ama? Hiç.)
Ben çok uzaklardan kesin dönüş yaptım da geldim. Kimse bilmiyor bunu. Bir ben, bir de siz…
Güneşin de, gölgenin de, tuzun da, suyun da (söylemiş miydim?) yabancısıydım. Onlar beni hala yabancıdan sayıyorlar.
Tuhaf…
Benim yakışığım odur… Bu kent ancak yabancı iseniz kabul eder sizi.
Beni izleyin ve bana yabancı olun.
Nereden gelirseniz gelin, kimsenin ruhu bile duymaz. Sizi… Evet.
Kim olursanız olun, bunun da bir önemi yoktur. (Kimlik; resmi dairelerden başka nerelerde geçerlidir ki?)
Geldiniz mi?
……….
Yorgun görünüyorsunuz?
Evet, öyle hepimiz yorgunuz; hep birlikte, milletçe; hem de tarihimizle, coğrafyamızla üstelik.
Evet biz yorulduk ve hiçbir şey yapamadık.
Utanıyor muyuz?
|
