Zamanı sallayan koltuk
Seyrek dişli bir ninenin dişlerine benzer Foça'nın kaldırım taşları. Hanımların sivri ayakkabı topukları ve yaşlıların bastonu sıkışır taş aralıklarına. Tarihi çok eski bir sokağın çook eski bir binası terzi dükkanıdır. Dükkanın önünde eski marangozlardan Salih ustanın yaptığı tahta sallanan bir koltuk, koltuğun üzerinde şeker pembesi minderi vardır...
Ne koltuğun ne de zamanın acelesi vardır! Terzinin de yok acelesi, "şimdi olmaz yarın gel" diyor iki pantolon paçası için. Onun yoksa benim hiç yok! İyi o zaman, sallanayım bari şu kocaman sandalyede biraz…
Zamanı muzipçe sarsıp ninniler söylüyorum sallanan koltukta, gelip geçenlere bakıp onların kaçamak bakışlarında yakaladığım mutluluğun keyfini sürüyorum. Dünya kaynar kazan. Buradan hiç öyle görünmüyor oysa! Sallanan zaman, şımartmış iyice tembelhane kaçkınlarını herkes pek rahat.
Zamanı sallayan iskemleyi görmeye geleceksiniz uzaklardan, usulca ilişmek isteyeceksiniz o capcanlı mindere. Sırtınızı da yaslamak isteyecek içinizdeki afacan biliyorum… Terzi izin verecek mi, işte onu bilmiyorum!
Bu tembel zamanın fotoğrafını çekiyor birileri; "üşenmeden nice söylersiniz, çekin, çekin"...
www.ascifok.com
|
