Mutluluk nerede?
Gazeteler Fransa meclisinde kabul edilen Ermeni Yasa Tasarısı haberleriyle dolu. Ekonomi sayfaları 2012’de ekonomik kriz geliyor, dikkat edin haberlerini büyük puntolar ile insanın gözüne sokuyorlar. Üçüncü sayfa haberleri insanın canını sıkıyor. Karısını öldüren kıskanç koca, tek çocuğunu trafik kazasında kaybeden ailenin dramı, karşılıksız aşkına cevap alamayan kızın intiharı yaşamın gerçeklerini kırbaç gibi insanın suratına vuruyor.
Mutsuzluk dört bir koldan insanları sarmış. Mutluluk nerede ki, ara bulasın. Şimdi bir çoğunuz mutluluk üzerine düşünülecek zaman mı diye söyleneceksiniz?. Belki de mutluluk lüks bir kelime günümüz için diyeceksiniz. Doğrusu mutluluk kelimesi neredeyse anlamını yitirmiş gitmiş bir kavram gibi görünüyor. Onu ne gören var ne de bilen. Yine de herkes mutlu olma peşinde. Yoksulu, zengini, genci, yaşlısı…
Hani Padişaha öğütlemişler “Mutlu olmak istersen dağlarda koyunları otlatan çobanın gömleğini giymen gerek” diye. Padişah göndermiş adamlarını, çobandan gömleğini istemiş. Ama gömlek falan bulamamış dağ çobanında. Yokmuş ki gömleği. Padişah bu yüzden mutluluk nedir bilememiş ömrünce!.
Gömleksiz çoban mutludur diye bir masal uydurup, güzelce yutturmuşlar insanlara. Bir şey bilmeyen, görmeyen, yaşamayan, mutluluk kavramını da bilmez ki mutlu olabilsin. Demek sorunlar arttıkça kişi mutluluğa kavuşabileceğini sanıyor, oysa daha da uzaklaşıyor. O ele avuca sığınan şeyden.
Mutluluk göreceli bir kavram. Herkesin mutluluğu kendine göre, hatta keyfine göre. Para insana güven verir, bir çoğunca mutluluk sayılır. Sevi derinlikli bir güzellik yaratır, yaşayanlar onu mutluluk sayar. Başkalarından üstün olmak, üstünlük duymak bir çok insana ayrıcalık verir, çoğunca da mutluluk sayılır.
Oysa hiçbiri mutluluk değildir bunların. Sevinçtir, gülüştür, kahkahadır, rahatlıktır, huzurdur. Bir sevgilinin bakışındadır mutluluk.
Mutluluk aslında hep yakınımızdadır, yakalamak için çoğu zaman elimizi uzatmamız yeter….
Mutluluk nedir bilen var mı derseniz, bence var. Böyle bir duygunun özlemini çekenler, toplumca belirli bir yaşam düzeyini kurmak, yaşatmak isteyenler…Bu amaç için savaşanlar….
erol.cinar@doruk.net.tr
|
