Recep BOZKURT
Bir Koca Bilge: TARIK DURSUN K (1)
Tarık Dursun K’nın adını duyduÄŸum yıllarda gencecik bir köy öğretmeniydim. EÄŸirdir’in Akpınar Köyü’nden gittiÄŸim Isparta merkezindeki kitapçılarda Çocuk Kitapları ararken tezgahtaki yaÅŸlıca bey’in:
“Bundan haberiniz var mı?.. Sizde kalabilir…” diyerek uzattığı dergide birçok çocuk kitabı tanıtım yazısı vardı. Bunların başında da Tarık Dursun K…
Öğrencilerime güzel ve yararlı kitaplar seçiminde, onlarda okuma sevgisinin geliÅŸmesinde Tarık Dursun K’nın katkısını hiç unutmam.
70’li yılların başıydı. Öğretmen olan eÅŸimle birlikte Bursa-Setbaşı’ndaki kitapçılara girip çıkıyoruz. Bu kez, “Günümüzde Kitaplar” adlı bir dergi ile karşılaşıyoruz. Çok ilginç; yayıncı yine Tarık Dursun K idi. Bu dergi, yayın dünyamıza geniÅŸ bir kapı açıyor, ufkumuzu geniÅŸletiyor; yeni alacağımız kitaplarda kılavuzumuz oluyordu.
Yıllar da yılları kovalıyordu…
Bu arada çocuklarımız da okullu oluyor ve “Pıtır’ın Masalları” ile “Bilmeceler” bu kez onların ellerinden düşmüyordu…
Kendisini hiç görmesek de, Tarık Dursun K, artık ailemizin bir parçası gibiydi. “Ä°mbatla Dol Kalbim”, “Denizin Kanı”, “Gavur Ä°zmir Güzel Ä°zmir”le bu koca usta sayesinde hem Ä°zmir’i, hem Ege’yi yakından tanıyor; “Kokulu Kentleri” bir bir geziyorduk…
90’lı yılların sonuna doÄŸru torunlarımız nedeniyle yolumuz sık sık da Foça’ya düşmeye baÅŸladı. Kentin o ünlü “KarataÅŸ”ına basmış olacağız ki; bir baktık, buraya yerleÅŸivermiÅŸiz…
Çok da iyi etmiÅŸiz…
Foça’da bir yerel gazete çıkacaktı. Sahibi, bir oluÅŸum baÅŸlatmak istiyordu. Bu nedenle kentin yazar- çizer takımıyla toplantı yapmayı düşünmüş beni de davet etmiÅŸti. Kimlerin katılacağını bilmiyordum.
Güzel bir Foça akÅŸamıydı. Toplantı yerine biraz erkence gitmek istedim. Kızgın güneÅŸ, daha yenice, Karaburun’u mora, gökyüzünü kızıla boyayarak Ege üzerinden kayıp gitmiÅŸti. Hemen her gün tekrar eden ama izlemekten hiç usanmadığımız bu olaÄŸanüstü doÄŸa olayını Menendi’nin müdavimleriyle birlikte doya doya seyretmiÅŸtik. Bir ara, çevremizde tatlı bir telaÅŸ baÅŸladı. Kafenin sahibi yardımcısına, birazda yüksek sesle “Tarık Dursun bey geliyor!..” dedi.
Bir baÅŸkası: “Tarık Dursun K’nın rahatsızlık geçirdiÄŸini duymuÅŸtum…” der demez ayaÄŸa kalktım. Yıllardır dergileriyle, kitaplarıyla yolumuzu ışıtan edebiyat dünyamızın bu büyük ustasını ÅŸimdi ÅŸahsen de tanıma fırsatını buluyordum. O gelir gelmez kısa bir hal hatır sormalardan sonra konuÅŸmalarda baÅŸlamıştı.
Küçük bir kentin yerel gazetesinin nasıl olması gerektiÄŸi konusundaki sözleri ve yapacağı katkılarını onun aÄŸzından iÅŸitince, hayretler içinde kalmıştım. Bunca ödül almış, bunca kitap yazmış, ulusal gazetelerde çalışmış, ünü yurtdışına taÅŸmış böylesi birinin, hiç yüksünmeden ve bilgece yaptığı öneriler, uyarılardan sonra bir de bu gazetede hem yazar olarak hem de danışman olarak sorumluluk alabileceÄŸini söylemesi beni gerçekten ÅŸaşırtmıştı. Demek ki O’nun için iÅŸin büyüğü küçüğü yoktu.
Bu koca bilgeyle bu küçük kent gazetesinde birlikte yazılar yazdık. Edebiyat söyleÅŸilerinde, ÅŸiir gecelerinde birlikte olduk. Ondan çok ÅŸeyler öğrendik.DostluÄŸun ve arkadaÅŸlığın yüceliÄŸini yaÅŸadık…
Ä°lerlemiÅŸ yaşına ve geçirdiÄŸi büyük fırtınalara raÄŸmen “AÄŸaçlar Gibi Ayakta” oluÅŸuna hep gıptayla baktık.
Foça Belediye Meydanı’ndaki kafelerde yaptığımız sohbetlerde yazın dilimizin bu büyük ustasının aynı zamanda bir büyük “söz ustası” olduÄŸunun engin zevkine eriÅŸtik.
Tarık aÄŸabey; Tanrı’dan sana uzun ve saÄŸlıklı ömürler diliyorum…
Ä°yiki varsın…
ÖNEMLÄ° NOT: Sayın Okuyucu; “Bir Kentin Ä°nsan Kaynakları” baÅŸlıklı yazımda Foça’yı güzelleÅŸtiren güzel insanlarımızı yazacağımı ve bu yazdıklarımı da kamuoyu ile paylaÅŸacağımı söylemiÅŸtim. Bu iÅŸe yazınımızın KOCA USTA’sı ile baÅŸladım. Benim duyup görmediklerim olursa lütfen uyarınız.
Recep BOZKURT
recboz48@gmail.com
Tarık Dursun K’nın adını duyduÄŸum yıllarda gencecik bir köy öğretmeniydim. EÄŸirdir’in Akpınar Köyü’nden gittiÄŸim Isparta merkezindeki kitapçılarda Çocuk Kitapları ararken tezgahtaki yaÅŸlıca bey’in:
“Bundan haberiniz var mı?.. Sizde kalabilir…” diyerek uzattığı dergide birçok çocuk kitabı tanıtım yazısı vardı. Bunların başında da Tarık Dursun K…
Öğrencilerime güzel ve yararlı kitaplar seçiminde, onlarda okuma sevgisinin geliÅŸmesinde Tarık Dursun K’nın katkısını hiç unutmam.
70’li yılların başıydı. Öğretmen olan eÅŸimle birlikte Bursa-Setbaşı’ndaki kitapçılara girip çıkıyoruz. Bu kez, “Günümüzde Kitaplar” adlı bir dergi ile karşılaşıyoruz. Çok ilginç; yayıncı yine Tarık Dursun K idi. Bu dergi, yayın dünyamıza geniÅŸ bir kapı açıyor, ufkumuzu geniÅŸletiyor; yeni alacağımız kitaplarda kılavuzumuz oluyordu.
Yıllar da yılları kovalıyordu…
Bu arada çocuklarımız da okullu oluyor ve “Pıtır’ın Masalları” ile “Bilmeceler” bu kez onların ellerinden düşmüyordu…
Kendisini hiç görmesek de, Tarık Dursun K, artık ailemizin bir parçası gibiydi. “Ä°mbatla Dol Kalbim”, “Denizin Kanı”, “Gavur Ä°zmir Güzel Ä°zmir”le bu koca usta sayesinde hem Ä°zmir’i, hem Ege’yi yakından tanıyor; “Kokulu Kentleri” bir bir geziyorduk…
90’lı yılların sonuna doÄŸru torunlarımız nedeniyle yolumuz sık sık da Foça’ya düşmeye baÅŸladı. Kentin o ünlü “KarataÅŸ”ına basmış olacağız ki; bir baktık, buraya yerleÅŸivermiÅŸiz…
Çok da iyi etmiÅŸiz…
Foça’da bir yerel gazete çıkacaktı. Sahibi, bir oluÅŸum baÅŸlatmak istiyordu. Bu nedenle kentin yazar- çizer takımıyla toplantı yapmayı düşünmüş beni de davet etmiÅŸti. Kimlerin katılacağını bilmiyordum.
Güzel bir Foça akÅŸamıydı. Toplantı yerine biraz erkence gitmek istedim. Kızgın güneÅŸ, daha yenice, Karaburun’u mora, gökyüzünü kızıla boyayarak Ege üzerinden kayıp gitmiÅŸti. Hemen her gün tekrar eden ama izlemekten hiç usanmadığımız bu olaÄŸanüstü doÄŸa olayını Menendi’nin müdavimleriyle birlikte doya doya seyretmiÅŸtik. Bir ara, çevremizde tatlı bir telaÅŸ baÅŸladı. Kafenin sahibi yardımcısına, birazda yüksek sesle “Tarık Dursun bey geliyor!..” dedi.
Bir baÅŸkası: “Tarık Dursun K’nın rahatsızlık geçirdiÄŸini duymuÅŸtum…” der demez ayaÄŸa kalktım. Yıllardır dergileriyle, kitaplarıyla yolumuzu ışıtan edebiyat dünyamızın bu büyük ustasını ÅŸimdi ÅŸahsen de tanıma fırsatını buluyordum. O gelir gelmez kısa bir hal hatır sormalardan sonra konuÅŸmalarda baÅŸlamıştı.
Küçük bir kentin yerel gazetesinin nasıl olması gerektiÄŸi konusundaki sözleri ve yapacağı katkılarını onun aÄŸzından iÅŸitince, hayretler içinde kalmıştım. Bunca ödül almış, bunca kitap yazmış, ulusal gazetelerde çalışmış, ünü yurtdışına taÅŸmış böylesi birinin, hiç yüksünmeden ve bilgece yaptığı öneriler, uyarılardan sonra bir de bu gazetede hem yazar olarak hem de danışman olarak sorumluluk alabileceÄŸini söylemesi beni gerçekten ÅŸaşırtmıştı. Demek ki O’nun için iÅŸin büyüğü küçüğü yoktu.
Bu koca bilgeyle bu küçük kent gazetesinde birlikte yazılar yazdık. Edebiyat söyleÅŸilerinde, ÅŸiir gecelerinde birlikte olduk. Ondan çok ÅŸeyler öğrendik.DostluÄŸun ve arkadaÅŸlığın yüceliÄŸini yaÅŸadık…
Ä°lerlemiÅŸ yaşına ve geçirdiÄŸi büyük fırtınalara raÄŸmen “AÄŸaçlar Gibi Ayakta” oluÅŸuna hep gıptayla baktık.
Foça Belediye Meydanı’ndaki kafelerde yaptığımız sohbetlerde yazın dilimizin bu büyük ustasının aynı zamanda bir büyük “söz ustası” olduÄŸunun engin zevkine eriÅŸtik.
Tarık aÄŸabey; Tanrı’dan sana uzun ve saÄŸlıklı ömürler diliyorum…
Ä°yiki varsın…
ÖNEMLÄ° NOT: Sayın Okuyucu; “Bir Kentin Ä°nsan Kaynakları” baÅŸlıklı yazımda Foça’yı güzelleÅŸtiren güzel insanlarımızı yazacağımı ve bu yazdıklarımı da kamuoyu ile paylaÅŸacağımı söylemiÅŸtim. Bu iÅŸe yazınımızın KOCA USTA’sı ile baÅŸladım. Benim duyup görmediklerim olursa lütfen uyarınız.
Recep BOZKURT
recboz48@gmail.com
"Recep BOZKURT" bütün yazıları için tıklayın...