|
Yayın Tarihi: 17.9.2015
|
|
EYLÜL’Ü ANLATMAK
Eylül’ü anlatmak, hüzne dokunmaktı. Çay kıvamına gelsin diye, Yürekleri kısık ateşte demlemek Ve en samimi halinle el sallarken ölüme Farklı sevdaları aynı hüzünle yaşayabilmekti. Eylül’ü anlatmak, küf tutmuş yanına dokunmaktı. Emanet gülüşleri gizlesin diye Denize nazır şiirler yazmak Ve mutluluğun dozunu arttırsın diye hayat, Akıllara ziyan deliliğine herkesten önce inanabilmekti. Eylül’ü anlatmak daha’lara idam yazmaktı. İki yakası bir araya gelsin diye Hoyrat kelimelerle masallar yazmak Ve iflah olmaz bir hayatı yaşarken bile Üşümesin diye yüreğini ilikleyebilmekti. Eylül’ü anlatmak, Eylül’ü anlamaktı aslında. Biraz yitik, biraz sessiz, Biraz da rengi çalınmış bir bahar gibi kalabilmek Ve hazan’a inat, Aşk’a dem vuran gecelerde yaşayabilmekti. Elif Y. ÖZEL |
| 2358
|
|
|