|
Yayın Tarihi: 2.1.2017
|
ANASON KOKUYORDU GECE
Hiç edilmiş bir yürekle yaşıyordum. Yani “hangi kıyıya vursam” misali atmaya çabalayan bir yürekle… Bu yüzden kendimi bildim bileli mektuplarımı da böylesi bir yürekle yazıyordum. Hem de yüzümü anason kokan gecelere emanet ederek… Gecelerimin en çakır keyif mükâfatı olsa da bu mektuplar, sadece yaralarımın yakasına yapışsınlar, hüznüme de sahip çıksınlar diye yazılmıyordu elbet. Ben bu mektupları; Kayıp zamanlarıma yenilerini eklememek için yazıyordum. Temmuzu beklerken Haziran’da ölmemek Ve de boyu devrilesi yarınlarıma hesap verebilmek için yani… Bütün dilbilgisi kurallarını reddetsem de, Aşkı en kurallı haliyle tarif edebilmek için yazıyordum. Ben bu mektupları; Vurdumduymaz cümlelerle dost kalabilmek için yazıyordum. Gereksiz cümleleri rafa kaldırabilmek Ve de geceyi perdesiz karşılayabilmek için yani… Söndüremediğim ateşe dert yanmış olsam da Silahlandırılmış bir yürekle mayına yürüyebilmek için yazıyordum. Ben bu mektupları; Yüreğimde olağanüstü hal ilan edebilmek için yazıyordum. Aşkın sağlamasını yapabilmek Ve de geçmişimle birlikte geçebilmek için yani. Uyuyakalmayı beceremesem de Kendime mavi uykular ve pembe rüyalar dileyebilmek için yazıyordum. Ben bu mektupları; “Hayatımın direnen tarafına jestimdir” diyebilmek için yazıyordum. Acılarıma ve yaralarıma şifa dileyebilmek Ve de sözümü beddualardan öteye taşıyabilmek için yani… Aklımı başıma buyur edemesem de Sevdaya münhasır bir yüreği ağırlayabilmek için yazıyordum. Ben bu mektupları; Hayatı kendime acısız tarafından servis edebilmek için yazıyordum. Saf dışı ettiğim gözyaşlarımla barışabilmek Ve de esrik günlerime gülüp geçebilmek için yani… Kendimi gelişik cümlelerle anlatamasam da Hüznü, tok sesli kelimelerle anlatabilmek için yazıyordum. Ben bu mektupları; Öznesi gizlenmiş bir yürekle yaşayabilmek için yazıyordum. Son kullanma tarihi geçmiş sevdaları unutabilmek Ve de “aynı cümlede yaşlanmayı” isteyecek kadar yeniden sevebilmek için yani… Yandığım kadar kül olamasam da En azından külüm kadar yandım diyebilmek için yazıyordum. Ben bu mektupları; Bir tek kendim için yazıyordum aslında. Yani nefes alabilmek için. Yani; Geceyi, kırgınlıklarımdan geriye kalanlarla heceleyebilmek için yazıyordum Ben bu mektupları; Belki de sadece yıldızlara dokunabilme arzumu kapı dışarı edebilmek için yazıyordum. Elif Y. ÖZEL |
2411
|
|
|