|
Yayın Tarihi: 21.5.2017
|
|
GERİYE NE KALDIYSA
Günlerdir evden dışarı çıkmak istemiyordum. Kendimi kendimle iyileştirmeye çalışıyor, eski halime dönebileyim diye de, belki de ilk kez, kendime kendim için yalvarıyordum. Bir yandan kendimden gidenleri arıyor, Bir yandan da yüreğimin kırılan tarafını onarmaya çabalıyordum. Taşıdığım bunca yük yetmezmiş gibi, üstüne bir de, hayallerimi hüzünlerimden koruyacak en etkili yöntemi bulmaya çalışıyordum. Bu arada Aşk’a yarenlik eden şiirleri de, yüzümden dökülen hüzünleri de ben teselli ediyordum. Hal böyle olunca, kendi söküklerim ve yırtıklarım dururken, sürekli başkalarının söküklerini dikiyor, başkalarının yırtıklarını yamıyordum. Maziye emanet edileceklerle, görevi devralacaklar birbirine karışmasın diye de, saat başı yoklama alıyordum. Tükenerek de olsa, zamana tanıklık eden dakikaların ve de unutulmak üzere verilen sözlerin nazını niyazını çekmek için bile ben görevlendiriliyordum. Acil hallerde yardıma çağırıldığımda ise; Gece muhabbetlerine yarenlik eden cümleleri de, gidenin kalana bıraktığı hüzünleri de, acil durum bitene kadar evimde ağırlıyordum. Nihayetinde; Kendimi toparlayayım derken, bir başkasını toparlamaya çalışırken buluyordum kendimi. Ne kendimden gidenleri bulabiliyordum ne de kendimde kalanları koruyabiliyordum artık. Geriye ne kaldıysa, Ya da Rabbim ne kadarını nasip saydıysa, o kadarıyla yetiniyordum. Dahası olsa da, fazlasını yok sayıyordum. Ben sadece, tamamlanabilmeyi Benden gidenleri bulabilmeyi Ve de eski günlerimdeki gibi olabilmeyi istiyordum. Kısacası, kendimi, bıraktığım yerde bulabilmeyi diliyordum. Elif Y. ÖZEL |
| 2082
|
|
|