yürüyebilinse
bitmeyen bir ömrün
her alınamayan nefesinde
ezber bozan rüyalar ardından gelir sükunetler
bir güneş batışı manzarası kandırır seni
uzun zor zamanlardan
hissedersin
başlangıçların tutsak bitişlerini
her gidenin ardından geleni
bilinmezlerin bilinenlerden daha az acıttığını
sen içinde kaybolduğun bir orman bekledin
kaybolmuş bir yürek
bazen dile geldi
hep bir dönemecin tabelasında
ağaçlar bekledi
çiçekler selam verdi
sen toprağa yürüdün
herkes gibi
| 
