El Calafate'de dükkan levhaları adeta afiş gibi. Burası masal şehir. Akıldan çıkası değil.
Her nereye gitsem ilk yaptığım şey kalacak yer bulduktan sonra derhal kendimi sokağa atmak. İlk gözüme ilişenler outdoor malzemeleri satan dükkanlar. Aklımın kaldığını söylemeliyim. Kaldığım hostelin adı "Che Lagarto". Kolayca anlaşılabileceği gibi "Che" adı çok popüler.
"Perito Moreno" buzulu! Büyük bir hayranlıkla sessizliği dinledim ve bu inanılmaz manzarayı izledim. Sessizliği bozan tek şey suya düşen buz kütleleri idi. Bunu tanıklık, bana "iyi ki yaşıyorum" duygusunu yaşattı.
Buz kütlesinin suya düşme süresinde kim bilir dünyada neler oluyordur? Ama kim aldırır? Ben buz kütlesine sadece 300 metre mesafede duruyor onun suya düşerken çıkardığı sesi dinliyordum. Gerçekten inanılmazdı ve orada olmak benim için sanki bir rüyaydı. Erimesine rağmen küçülmeyen bir buz kütlesi Perito Moreno Buzulu. Bu buzula giderken önce çöl sonra orman bölgesi belirdi. 80 kilometre içindeki bu gözle görülen değişikliğin nedeninin yağmurun düşmesi ile ilgili olduğu söylendi. Yağmuru taşıyan ya da engelleyen meşhur And Dağları.. Hayatımın büyük ödülüne 50. yaşımda sahip oldum. Doğa kendi mucizesini yarattı ben de kendi mucizemi!
Günün (1 Nisan) anlamına uygun şekilde benim için de bugün şaka gibiydi. Gerçek olduğuna benim de inanmakta güçlük çektiğim bir gündü. İnanılmazdı! Arjantin'in en büyük buzul parkında tekne ile gezinme şansı elde ettim. BÜYÜK ÖDÜL! Bir düşün gerçeğe dönmesi gibi.. Ürkütücü, tehlike öncesi sessizlik gibi! Huzur! Heyecan!...
Arjantin'in en büyük, Güney Amerika'nın ise dördüncü büyük gölünün kolları arasında tekne turu yapmak benim için çok özeldi. Devasa buzullar, Upsala, Spegazzini ve Onelli koyunda heyecan verici bir gezinti yaptık.
Onelli Koyu
El Calafate'de birkaç gün geçirdikten güzel anılarla oradan ayrıldım.
Hostel Che Lagarto, Calle 25 de Mayo 35 Arjantin Pesos
Nisan 2009