Ben Gazze' de bir çocuğum; Yarından bir avuç umut çalmıştım. Tırpanlar vuruldu hayatıma, sevgisizlik göçüğünün altında kaldım. Vurdunuz ya çikolatalarımı, şekerlerimi, uçurtmalarımı, yüzümde asılı kaldı mutsuzluk yarından çalınan umutsuzluk. Şimdi elimde boya kalemlerim acının sapsarı dallarını çiziyorum.
Ben savaş çocuğuyum. Bomba sesleri ninnim benim, beşiğim siper.
Ben Gazze'de bir çocuğum; yarından bir avuç umut çalmıştım. Şarkı söyleyemedim ki güneşe ay'a, ne masal dinlemeye doydum, ne oyun oynamaya. Biz körebe oynarken çoğumuz ebeleniyor, kurşunlar bizi sırtımızdan sobeliyor. Bu yüzden hiç bilmem oyun oynamasını, uçurtma uçurmasını. Bildiğim kırmızıdır, yaşadığımsa siyah..
Kan ve gece... Ölümlerin içinde büyüyorum böylece..
